Drugi sąd świata jest oddzielony od pierwszego okresem około sześciu tysięcy lat. W ciągu tego długiego okresu Bóg wybierał spośród ludzi szczególnie dwie klasy, które poddawał próbie, uczył karności i ćwiczył [czyli: sądził], aby ich członkowie mogli być Jego zaszczytnymi narzędziami w Dniu Sądu świata.

Te dwie klasy zostały określone przez Pawła (Hebrajczyków rozdział 3 wersety 5 i 6: „(5) Mojżesz wprawdzie, jako sługa, był wierny w całym Jego domu dla poświadczenia tego, co miało być powiedziane, (6) ale Chrystus, jako Syn, jest ponad Jego domem. Tym domem my jesteśmy, jeśli tylko zachowamy odważną ufność i będziemy się szczycić nadzieją”) jako dom synów i dom sług. Pierwsza składa się z tych, którzy byli próbowani i okazali się wiernymi zwycięzcami w Wieku Ewangelii (Wieku Chrześcijańskim), druga składa się z wiernych zwycięzców w okresie poprzedzającym Wiek Ewangelii (inaczej mówiąc: świętych z czasów Starego Testamentu, lub Starożytnogodnych). Szczególny wybór, o jakim mowa, w żaden sposób nie koliduje z sądem, czyli próbą, obiecaną wszystkim ludziom w wieku, który nastąpi po obecnym Wieku Ewangelii – a ci, którzy pomyślnie przeszli próbę – sąd – nie staną na sądzie razem ze światem, lecz otrzymają swoją nagrodę wtedy kiedy rozpocznie się sąd świata [jak mówi 1 Piotra rozdział 4 werset 17: „Bo nadszedł czas, by rozpoczął się sąd, i to od domu Bożego”]. Członkowie tych klas będą Bożymi przedstawicielami w dziele błogosławienia świata – w dziele sądzenia świata, udzielając ludziom wskazówek oraz ćwiczenia niezbędnego do ich ostatecznego wypróbowania i wydania wyroku. “Czy nie wiecie, że święci będą sądzić świat?” – 1 Koryntian rozdział 6 werset 2.

Te specjalnie wybierane klasy, podobnie jak reszta ludzkości, były pod wyrokiem potępienia Adamowego. Przez wiarę stały się jednak uczestnikami korzyści wynikających ze śmierci Chrystusa. Będąc najpierw usprawiedliwieni z wiary w Boskie obietnice i wypełniwszy odpowiednie warunki swego powołania, członkowie tych klas zostali uznani za godnych wywyższenia do stanowisk czci i władzy.

Próba, czyli sąd obu tych klas, była o wiele bardziej surowa niż ma być przyszła próba w Dniu Sądu świata. Obie te klasy musiały opierać się Szatanowi, księciu tego świata, oraz jego zasadzkom i usidleniom – w czasie, gdy zło było dozwolone, tymczasem w Dniu Sądu świata będzie panował Chrystus, a Szatan będzie związany, by dłużej nie mógł zwodzić narodów (Objawienie rozdział 20 werset 3: „Gdy wrzucił go do otchłani, zamknął ją i położył na niej pieczęć, aby smok nie zwodził już narodów, aż upłynie tysiąc lat. Potem ma być na krótki czas wypuszczony”) – a zło przestanie być dozwolone. Obie wspomniane klasy znosiły prześladowania dla sprawiedliwości, tymczasem w przyszłości ludzie będą nagradzani za sprawiedliwe postępowanie, a karani za niesprawiedliwe. Członkowie tych klas spotykali na swej drodze wielkie przeszkody i sidła, natomiast dla świata zostaną one usunięte w okresie ich próby [i to, swoją drogą, właśnie poprzez świętych:

• Izajasza rozdział 62 werset 10: „Przechodźcie! Przechodźcie przez bramy! Róbcie drogę ludowi! Torujcie! Torujcie trakt bity! Usuwajcie kamienie! Podnieście sztandar dla ludów!”;
• Izajasza rozdział 35 wersety 8-10: „(8) I będzie tam bity trakt, droga zwana świętą. Nie będzie nią chodził nieczysty, a On będzie strzegł idącego i nie zbłądzą na niej nawet niemądrzy. (9) Nie będzie tam lwa, drapieżnik tam nie wstąpi, nikt go tam nie spotka. Pójdą nią natomiast odkupieni. (10) I wrócą wykupieni przez PANA, i przyjdą na Syjon z okrzykiem. Wieczna radość będzie nad ich głową, ogarnie ich wesele i radość, a prysną smutek i wzdychanie”].

No i – ponieważ próba obu powyższych klas była o wiele sroższa od próby świata, ich nagrody też będą stosunkowo wspanialsze.

Polecamy także serię na zbieżny temat, pt. „Wybór i wolna łaska”, gdzie rozmaite myśli z niniejszego odcinka są bardziej rozszerzone.