Wewnętrzna siódemkowość struktury Biblii – na przykładzie ewangelii Mateusza rozdziału 1 wersetów 1-17
Aby zilustrować wewnętrzną siódemkowość struktury Biblii, obiecaliśmy podać kilka przykładów i rozpocząć tą analizę od ewangelii Mateusza rozdziału 1 w podziale na trzy części. Poprzednio omówiliśmy pierwszą z nich, to jest wersety 1-11, dziś omówimy drugą – wersety 1-17, a w następnym odcinku trzecią – wersety 18-25.
Wersety 1-17 podobnie do wersetów 1-11 zawierają potężny system siódemek:
(39) Chociaż Stary Testament wymienia w istocie więcej pokoleń od Abrahama do Jezusa w linii opisywanej przez Mateusza (co można zauważyć porównując choćby wersety 7-11 z 1 Kronik rozdziałem 3 wersetami 10-16), to w wersetach 1-17 Bóg celowo nakazuje zwrócić uwagę na 42 pokolenia, by w tej liczbie 42 (czyli 6 razy 7) pokoleń dać nam wielokrotność 7.
(40, 41 i 42) Jak mówi werset 17 („Zatem wszystkich pokoleń od Abraham i a do Dawida było czternaście, także od Dawida do zesłania do Babilonu – czternaście pokoleń i od zesłania do Babilonu aż do Chrystusa – czternaście pokoleń”) – dzieli je jednak na trzy grupy po 14 (czyli 2 razy 7) pokoleń w każdej, choć w istocie wymienia 41 pokoleń od Abrahama do Jezusa (lecz Dawid zaliczony jest do pierwszych dwóch z tych zestawów pokoleń – „od Abrahama do Dawida” 14 pokoleń, w tym Dawid jako ostatni z tego zestawu i „od Dawida do zesłania do Babilonu” 14 pokoleń, w tym Dawid jako pierwszy z tego zestawu). Czyni to w tym celu, by dać nam wskazówkę na temat istnienia siódemkowej struktury Biblii – żeby zwrócić naszą uwagę na siódemki tak wyraźnie obecne w tym fragmencie.
(43) Łączna ilość rzeczowników w wersetach 1-17 wynosi 56 (czyli 8 razy 7).
(44) Jak pokazaliśmy w poprzednim odcinku, wersety 1-11 mają ich 42 (czyli 6 razy 7), a wersety 12-17 mają ich 14 (czyli 2 razy 7).
(45) Przedimek „ho” jest tutaj najczęściej pojawiającym się słowem, występując łącznie 56 (czyli 8 razy 7) razy.
(46) Słownictwo wersetów 1-17 zawiera 72 różne słowa. Jak wskazaliśmy dwa odcinki temu, wartością liczbową danego słowa jest suma liczbowej wartości jego liter, a wartość tę dla każdej z liter można odczytać choćby z tabelki zawartej w ilustracji do niniejszego posta, albo za linkami jakie ówcześnie polecaliśmy. Suma wartości liczbowej tych wszystkich 72 słów to 42364 (czyli 6052 razy 7);
(47) wartość liczbowa słów na litery od a do b wynosi łącznie 9821 (czyli 1403 razy 7),
(48) na litery od g do d – 1904 (czyli 272 razy 7),
(49) na litery od e do z – 3703 (czyli 529 razy 7),
(50) na litery od n do r – 19264 (2752 razy 7),
(51) a na litery od s do ch – 7672 (1096 razy 7). Tak więc pod względem wartości liczbowych wersety 1-17 oparte są na planie siódemek.
(52) Te 72 słowa zawarte w wersetach 1-17 występują w 90 formach. Suma wartości liczbowej tych 90 form to 54075 (czyli 7725 razy 7),
(53) z czego formy na litery od a do d mają wartość liczbową wynoszącą w sumie 11900 (czyli 1700 razy 7),
(54) na litery od e do n – 4739 (czyli 677 razy 7),
(55) na literę i – 14287 (czyli 2041 razy 7),
(56) na litery od k do l – 504 (czyli 72 razy 7),
(57) na litery od m do r – 8806 (czyli 1258 razy 7),
(58) na literę s – 4956 (czyli 708 razy 7),
(59) na litery od t do ch – 8883 (czyli 1269 razy 7). A więc także formy tych słów zdradzają system siódemkowy.
Fragment ten zawiera ponadto skomplikowane układy ósemek, dziewiątek i trzynastek, których nie będziemy tutaj prezentować, choć mają one spore znaczenie dla naszego argumentu, że Autorem Biblii jest Bóg – ponieważ dla człowieka byłoby niemożliwe skonstruowanie jej w taki sposób i zachowanie przy tym także wszystkich innych walorów jakie posiada Biblia – a więc, że jest ona natchniona.