W poprzednim odcinku zwróciliśmy uwagę na to, że Biblia nazywa „dniami” okresy czasu o rozmaitej długości, wykazując przez to, że fakt, iż Pismo Święte nazywa okres sądu „Dniem Sądu” w żadnym wypadku nie dowodzi, iż musi to być okres o długości 12 lub 24 literalnych godzin. A ponieważ dwa odcinki temu wykazaliśmy, iż wydarzenia, które mają nastąpić w Dniu Sądu, nie mogą zaistnieć w okresie 12 czy 24 literalnych godzin, to powinniśmy szukać dłuższego okresu trwania „Dnia” Sądu mając na uwadze biblijne zastosowanie słowa „dzień”.

Zwracając się do 2 Piotra rozdziału 3 wersetów 7-12 dowiadujemy się, iż Biblia naucza, że Dzień Sądu jest okresem o długości tysiąca lat.

We fragmencie tym święty Piotr mówi (w wersecie 7: „(7) Teraz zaś niebo i ziemia są zachowane na pastwę ognia mocą tego samego słowa i strzeżone aż do Dnia Sądu i zagłady bezbożnych”) o okresie sądu jako o Dniu Sądu.

W wersecie 8 („(8) Umiłowani! Niech wam będzie wiadome, że jeden dzień u Pana jest jak tysiąc lat, a tysiąc lat jak jeden dzień!”) przestrzega nas, abyśmy nie zapominali, że dzień Boskiego czasu trwa tysiąc naszych lat.

Po stwierdzeniu długości (naszego czasu trwania) dnia Boskiego święty Piotr wyjaśnia (w wersecie 9: „(9) Pan wcale nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, jak niektórzy sądzą. Jest tylko wobec was cierpliwy i nie chce, aby ktokolwiek zginął. Pragnie, by wszyscy się nawrócili”), iż fakt ten tłumaczy, że według ludzkiego sposobu patrzenia na czas, Bóg długo zwleka z realizacją Swego planu, przez co wydaje się być ludziom bardzo powolny.

W wersetach 10 i 12 („(10) Dzień Pana przyjdzie nagle jak złodziej. Niebo z hukiem przeminie, ciała niebieskie spalą się doszczętnie, a także ziemia i wszystko, co jest na niej zostanie spalone. (11) Skoro więc to wszystko ma ulec zagładzie, powinniście tym bardziej odznaczać się świętością i pobożnością. (12) Wyczekujecie przecież, a nawet pragniecie przyspieszyć nadejście Dnia Bożego, kiedy to niebo się wypali i ciała niebieskie stopią”) święty Piotr nazywa Dzień Sądu – Dniem Bożym oraz Dniem Pana, dla którego (ponownie przywołujemy werset 8) tysiąc naszych lat stanowi jeden dzień.

Widzimy zatem, iż werset ten uczy, że Dzień Sądu jest okresem o długości 1000 lat.

Odnośnie powyższych wersetów polecamy także naszą serię „Zakończenie ‘obecnego złego świata’” – w której omawiamy je z punktu widzenia zawartego w nich opisu „końca świata”.