Od kiedy rozpoczęliśmy wskazywanie wewnętrznej struktury siódemkowej Biblii, w zaledwie kilku rozdziałach/fragmentach Biblii pokazaliśmy jak do tej pory 221 siódemek – a one wciąż jeszcze nie wyczerpują wszystkiego. W samym rozważanym obecnie fragmencie ewangelii Łukasza rozdziału 1 wersetów 46-55, w poprzednich dwóch odcinkach pokazaliśmy ich łącznie 41, a obecnie pokażemy jeszcze 19 następnych.

(222) W poprzednich odcinkach zaznaczyliśmy, że wraz ze słowami wstępu: „Tedy rzekła Maria” fragment ten w oryginale zawiera 105 słów. 105 to także suma liczb od 1 do 14 (1+2+3+4+5+6+7+8+9+10+11+12+13+14);
(223) w tych słowach litera α [Alpha] występuje 70 (czyli 10 razy 7) razy,
(224) litera ε [Epsilon] występuje w nich 56 (czyli 8 razy 7) razy,
(225) litera ι [Iota] – 56 (czyli 8 razy 7) razy,
(226) litery ο [Omicron] (występująca 52 razy) + υ [Upsilon] (38) + ω [Omega] (15) występują razem łącznie 105 (czyli 15 razy 7) razy;
(227) litery θ [Theta] (6) + ξ [Xi] (1) występują razem łącznie 7 (czyli 1 razy 7) razy;
(228) litery φ [Phi] (2) + χ [Chi] (2) + ψ [Psi] (3) występują razem łącznie 7 (czyli 1 razy 7) razy;
(229, 230) litery ν [Nu] (41) + ρ [Rho] (16) + σ [Sigma] (41) występują razem łącznie 98 (czyli 2 razy 7 razy 7) razy;
(231) litera κ [Kappa] (16) + τ [Tau] (38) + λ [Lambda] (16) występują razem łącznie 70 (czyli 10 razy 7) razy;
(232) litery β [Beta] (5) + π [Pi] (22) + δ [Delta] (8) występują razem łącznie 35 (czyli 5 razy 7) razy;
(233) litery η [Eta] (16) + γ [Gamma] (9) + μ [Mu] (17) występują razem łącznie 42 (czyli 6 razy 7) razy;
(234) natomiast litera ζ [Zeta], która wartość liczbowa to 7 (czyli 1 razy 7), jest jedyną literą alfabetu w ogóle niewystępującą w Magnificacie.
(235) Ogólna liczba samogłosek wynosi 303 i nie jest w układzie siódemkowym; jeśli jednak weźmiemy pod uwagę sam dźwięk, to samogłoski i dwugłoski dają w sumie 238 (czyli 34 razy 7) dźwięków (173 dźwięki samogłoskowe i 65 dźwięków dwugłoskowych).
(236) Pięć głównych dwugłosek występuje łącznie 35 (czyli 5 razy 7) razy.
(237) Charakterystyczne wyrażenie ἀπὸ τοῦ νῦν (tzn. odtąd [= od tej pory]), występujące w tej pieśni, pojawia się w Nowym Testamencie łącznie 7 (czyli 1 razy 7) razy;
(238) także wyrażenie „Bóg Zbawiciel mój” (lub nasz) – pojawia się w Nowym Testamencie łącznie 7 (czyli 1 razy 7) razy, w tym m.in. w tej właśnie pieśni;
(239) ponadto czas przyszły i aoryst od słowa καθαιρέω [kathaireo, które oznacza ściągać, usuwać, zrzucać] występują w Nowym Testamencie łącznie 7 (czyli 1 razy 7) razy – w tym m.in. w tej właśnie pieśni.
(240) Pieśń ta zawiera 14 (czyli 2 razy 7) cytatów ze Starego Testamentu.

Stwierdziliśmy już (w 5 odcinku niniejszej serii), że 58 przypadków wystąpienia jedenastek zaraz na samej powierzchni Biblii miało nieprawdopodobnie małą szansę wystąpienia (jak jeden do liczby składającej się z 61 cyfr), a 41 przypadków siódemek na tej powierzchni miały szansę wystąpić jak 1 do liczby składającej się z 34 cyfr (o czym wspominaliśmy w odcinku 7 niniejszej serii). Po połączeniu, takie jedenastki i siódemki miały jedną szansę wystąpienia do liczby składającej się z prawie setki cyfr niewystąpienia. Tutaj w jedynie trzech krótkich fragmentach – ewangelii Mateusza rozdziałach 1 i 2; ewangelii Marka rozdziale 1 wersetach 1-8 i ewangelii Łukasza rozdziale 1 wersetach 46-55 (a nie zaliczaliśmy do nich tych występujących na powierzchni ewangelii Jana rozdziału 17 i księgi Ruty, pierwszego zdania Biblii, ani tych związanych ze słowem „pascha”, które pokazywaliśmy w odpowiednich odcinkach) – pokazaliśmy łącznie 240 siódemek, w żadnym razie nie wyczerpując ich wszystkich, a także pomijając liczne związane z nimi ósemki, dziewiątki, jedenastki itd. Szansa przypadkowości ich wspólnego wystąpienia jest jak jeden do liczby składającej się Z PONAD 200 cyfr, co jest tak ogromną liczbą, że wyobraźnia człowieka ma poważne problemy by sobie ją w ogóle wyobrazić (aby to jednak jakoś przybliżyć – jedna z największych liczb, która posiada swoją nazwę to googol, czyli jedynka i sto zer, i jest to liczba, która jest większa niż oceniana ilość atomów w znanym nam (obserwowalnym) wszechświecie, ponieważ ich jest „tylko” tyle, że do opisu ich ilości wystarczyłaby podobno liczba składająca się z „zaledwie” około 80 cyfr) i że wyklucza to przypadkowość takiego zdarzenia. Co więcej – nie są to odosobnione zjawiska, ponieważ siódemki można znaleźć w większości słów Biblii oraz w liczbowaniu każdego zdania, akapitu, części, podziału i księgi Starego i Nowego Testamentu.

Wszystko to dowodzi, że taka struktura nie jest przypadkowa, lecz specjalnie zaprojektowana przez nadludzki – Boski – intelekt, który, będąc prawdziwym autorem Biblii, natchnął wybrane przez siebie osoby, by zapisały i przekazały nam to, co postanowił nam On przekazać.

Ciąg dalszy nastąpi.