Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ JEDENASTY

1. Wkrótce apostołowie wiadomość dostali
I bracia, co w Judei naówczas mieszkali,
Że poganie, w stosownej powołania porze,
Też przyjęli z wdzięcznością wielką słowo Boże.

2. Kiedy zaś Piotr powrócił do Jerozolimy
I następnie się spotkał z braćmi tamtejszymi,
Ci, którzy pochodzenia byli żydowskiego,

3. Robili mu wymówki, tak mówiąc do niego:
„Ludzi nieobrzezanych progi przestąpiłeś
I wraz z nimi w posiłku też uczestniczyłeś”.

4. By zatem wątpliwości w tej kwestii nie mieli,
Zaczął im Piotr wyjaśniać wszystko po kolei:

5. „Byłem w mieście Joppie – rzekł – tamże się modliłem
I jakiś w zachwyceniu przedmiot zobaczyłem,
Ogromne płótno lniane przypominający,
Z nieba za cztery rogi się opuszczający,

6. Który dotarł aż do mnie. Gdy się weń wpatrzyłem,
Ziemskie w nim czworonogi różne zobaczyłem:
Dzikie zwierzęta, płazy i niebieskie ptaki.

7. Przy tym wszystkim głos również usłyszałem taki:
„Powstań, Piotrze, zabijaj i jedz, co ci dałem”.

8. Rzekłem: „Przenigdy, Panie, bo nigdy nie miałem
W ustach nic skażonego ani nieczystego”.

9. Lecz głos się znów dał słyszeć z nieba Mówiącego:
„Tego co Bóg oczyścił, tobie za nieczyste
Nie godzi się uważać – jest to oczywiste!”

10. A to się aż po trzykroć wtedy powtarzało
I wszystko znów do nieba wciągnięte zostało.

11. Zaraz potem przed domem, w którym przebywałem,
Trzech mężów z Cezarei wysłanych spotkałem,

12. Którzy do mnie przybyli. A Duch mnie nakłaniał
Do udania się z nimi w podróż bez wahania!
Zatem z tymi sześcioma braćmi ruszyliśmy
I do domu owego męża przybyliśmy.

13. On zaś nam opowiedział, jak to w domu jego
Stanął anioł i takie słowa rzekł do niego:
„Każ swym ludziom niech w drogę do Joppy ruszają,
Do Szymona, którego Piotrem nazywają,

14. A on ci takie słowa powie bez wątpienia,
Przez które z całym domem dostąpisz zbawienia”.

15. Gdym począł mówić stał się dziw znów niepojęty,
Albowiem zstąpił również i na nich Duch Święty,
Jak na nas na początku. Wtedy się zdumiałem

16. I zaraz Pańskie słowa sobie przypomniałem,
Które do nas niedawno wypowiedział przecież:
„Jan chrzcił wodą, wy Duchem ochrzczeni
będziecie”.

17. Jeśli przeto od Boga daru dostąpili,
Tego, który i nam dał, gdyśmy uwierzyli
W imię Pana Jezusa Chrystusa Bożego,
Jakżeż ja wtedy mogłem – świadom faktu tego –

18. Przeciwstawić się Bogu?” Gdy to usłyszeli.
Zamilkli i wielbili Go, i powiedzieli:
„A zatem Bóg i pogan od obecnej chwili
Pobudza do pokuty, pragnąc aby żyli”.