Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ ÓSMY

4. Wszakże wszyscy ci, którzy w rozproszeniu żyli,
Po różnych miejscach dobrą nowinę głosili.

5. Filip przybył do miasta Samarii pewnego

6. I głosił tam Chrystusa. A tłumy słów jego
Z uwagą i skupieniem nabożnym słuchały,
Bo znaki, które czynił pośród nich widziały.

7. Widziały jak nieczyste duchy wychodziły,
Z wielkim krzykiem z tych, których dotychczas trapiły;
Jak sparaliżowanych i chorych niemało
Uzdrowionych przez niego pośród nich zostało.

8. Gdy ludność zobaczyła ilu łask doznała,
Powszechna radość w mieście tym zapanowała.