Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ SZESNASTY

6. Ponieważ im Duch Święty bronił tymczasowo
Rozpowszechniać po miastach Azji Boże słowo,
We Frygii i Galacji się nie zatrzymali,

7. Aż przybyli do Mizji. Stąd usiłowali
Dostać się do Bitynii, lecz zamiar takowy
Spełnić nie zezwolił im Duch – wpływ Jezusowy.

8. Minęli zatem Mizję i dalej zdążali,
Aż wreszcie się do portu Troada dostali.

9. W mieście tym pewnej nocy miał Paweł widzenie,
Kryjące co do dalszej drogi polecenie:
Mąż stanął, Macedończyk i rzekł doń słowami:
„Przybądź do Macedonii – ratuj nas, błagamy!”

10. Zaraz więc przez nas kroki zostały podjęte,
By wnet do Macedonii wyruszyć okrętem,
W mniemaniu, że Bóg wezwał nas do kraju tego,
Abyśmy tam głosili Ewangelię Jego.