Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

1. W pierwszej, o Teofilu, księdze opisałem
Wszystko, co Jezus czynił podczas misji całej
I to też, czego uczył wszystkich od samego
Początku działalności do dnia ostatniego,

2. W którym to został w górę do nieba zabrany,
Uprzednio Apostołom przez siebie obranym
Udzieliwszy poleceń przez Ducha Świętego.

3. Im liczne po swej męce dał dowody tego,
Że żyje, przez czterdzieści dni przed nimi stając
I o Bożym Królestwie słowem pouczając.

4. A kiedy ich zgromadził i był razem z nimi,
Rzekł im: „Nie oddalajcie się z Jerozolimy,
Lecz Ojca obietnicy oczekujcie mego,
O której słyszeliście ode mnie samego.

5. Albowiem Jan chrzcił wodą, o czym dobrze wiecie,
Ale wy Duchem Świętym ochrzczeni będziecie”.