Mowa Szczepana – część 1 (rozdział 7 wersety 1-16)
Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.
1. Rzekł tedy arcykapłan: „Chcemy się dowiedzieć,
Czy tak się rzeczy mają?”- Ten rzekł w odpowiedzi:
2. „Mężowie tu obecni – bracia i ojcowie,
Słuchajcie, co wam wszystkim w tejże sprawie powiem!
Bóg chwały się ukazał praojcu naszemu
Abrahamowi, gdy żył, bardzo dawno temu,
W Mezopotamii, zanim zamieszkał w Haranie;
3. I rzekł do niego: „Opuść ziemię swą (Abramie)
I rodzinę też swoją, z którą mieszkasz tutaj,
I do ziemi wskazanej przeze Mnie się udaj”.
4. Z Chaldejskiej zatem ziemi wyruszył w nadziei
I zamieszkał w Haranie. A stamtąd z kolei,
Gdy umarł jego ojciec – historie tę znacie –
Bóg przeniósł go do ziemi, w której wy mieszkacie.
5. I nie dał mu ni skrawka ziemi w posiadanie,
Lecz obiecał, że ona własnością się stanie
I jego, a też po nim i potomstwa jego,
Choć wówczas jeszcze nie miał dziecięcia żadnego.
6. Rzekł Bóg, że będzie jego potomstwo w przyszłości
Jako gość na obczyźnie, dozna tam wrogości,
Że będzie ujarzmione oraz uciskane,
A na to lat czterysta jest mu przewidziane.
7. Ale naród, przez który będą zniewoleni,
Ja osądzę – Bóg mówi – Możnie wyzwoleni
Wyjdą, by mi służyli na tym miejscu szczerze.
8. A potem obrzezania zawarł z nim przymierze.
Wtedy mu się urodził Izaak, którego
Obrzezał zgodnie z prawem zaraz dnia ósmego;
Izaakowi – Jakub, wreszcie Jakubowi
Dwunastu patriarchów poczet się narodził.
9. Ci zaś patriarchowie sprzedali z zazdrości
Józefa do Egiptu, lecz pełen litości
10. Bóg go tam nie opuścił i ze wszystkich jego
Udręczeń go wyrwał, dając mu do tego
Łaskę wielką i mądrość w oczach faraona.
Przez niego zaś mu była władza powierzona
Nad Egiptem i całym domem również jego.
11. I nastał głód w Egipcie całym czasu tego,
Który i w Chanaanie niedolą zagościł
Tak, że nasi ojcowie nie mieli żywności.
12. Gdy się Jakub dowiedział w owe ciężkie czasy,
Że w Egipcie jest zboże, wysłał ojców naszych
Po raz pierwszy, by tam go właśnie zakupili.
13. Józef, gdy po raz drugi w tym celu przybyli,
Dał się poznać swym braciom i w wyniku tego,
Król Egiptu dowiedział się o rodzie jego.
14. Józef posłał po ojca oraz z nim będącą
Rodzinę siedemdziesiąt pięć osób liczącą.
15. I zstąpił do Egiptu Jakub w owe czasy –
I tam umarł, umarli też ojcowie nasi.
16. Lecz do Sychem ich prochy potem przeniesiono
I tam wszystkich w grobowcu rodzinnym złożono,
Który kupił Abraham czasu pradawnego
Za srebro od Hemora w Sychem, mieście jego.