Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ ÓSMY

14. A gdy apostołowie, którzy przebywali
W mieście Jeruzalemie, wiadomość dostali,
Że Samaria przyjęła chętnie słowa Pana,
Posłali do usługi wnet Piotra i Jana.

15. Ci udawszy się do nich, modły zasyłali,
Aby Ducha Świętego wszyscy otrzymali.

16. Bo na nich Duch nie zstąpił, lecz byli jedynie
Ochrzczeni przez Filipa w Jezusowe imię.

17. Wtedy więc na nich ręce Piotr i Jan wkładali,
A ci Ducha Świętego dar otrzymywali.

18. Kiedy Szymon zobaczył, że przez rąk wkładanie,
Apostołowie Ducha udzielić są w stanie,
Przybył niosąc pieniądze, przed nimi je złożył

19. I to co nosił w sercu otwarcie wyłożył:
„Udzielcie mi tej władzy, by ten, na którego
Ręce swoje położę, wziął Ducha Świętego”.

20. I rzekł Piotr wzburzony tą prośbą wyjątkową”
„Niechaj twoje pieniądze przepadną wraz z tobą,
Iżeś myślał w swym sercu skrajnie zaślepiony,
Że bywa za pieniądze dar Boży kupiony;

21. Co zaś tyczy tej sprawy – bądź świadomy tego:
Nie masz w niej żadnej cząstki ni działu żadnego,
Bo w sercu wobec Boga brak ci jest szczerości,

22. Przeto teraz pokutuj za swe nieprawości
I proś Pana, by zechciał nie pamiętać tego
Grzesznego pożądania w sercu powstałego.

23. Bo widzę, żeś pogrążył się w żółci gorzkości
I uwikłał się wielce w więzy nieprawości!”

24. Rzekł im Szymon: „Módlcie się wy za mną do Pana
(By została mi wina cała darowana),
Aby nigdy nie przyszło na mnie rzeczywiście,
Nic z tego, co przed chwilą tu powiedzieliście”.

25. A oni, kiedy drugim świadectwo złożyli
I kiedy słowo Pańskie wszystkim ogłosili,
Do Jeruzalemu się z powrotem udali.
A gdy samarytańskie wioski spotykali,
W wielu Dobrą Nowinę ludziom zwiastowali.