Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ SZESNASTY

1. Do Derbe i do Listry dotarł też w podróży.
A był tam pewien uczeń, który Panu służył,
Imieniem Tymoteusz. Matką ucznia tego
Była wierna Żydówka – Grek zaś ojcem jego.

2. Bracia zamieszkujący w Listrze i w Ikonium
W swym świadectwie się dobrze wyrażali o nim.

3. Paweł chciał, by mu w drodze towarzyszył wszędzie,
Więc wziąwszy go obrzezał, mając to na względzie,
Że w owych okolicach wielu Żydów mieszka;
Wszyscy bowiem wiedzieli, że ma ojca Greka.

4. Wszędzie, idąc przez miasta, im przekazywali
Postanowienia, by je strzec nie omieszkali,
Co powzięte zostały już w Jeruzalemie
Przez apostołów oraz starszych zgromadzenie.

5. Tak więc się w świętej wierze zbory utwierdzały
I w liczbę nowych członków z każdym dniem wzrastały.