Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ DRUGI

37. A gdy to usłyszeli, wstrząśnięci zostali:
„Co mamy czynić, bracia?” – Piotra zapytali
I innych apostołów. Zatem Piotr rzekł do nich:

38. „Nawróćcie się, a każdy łaski tej świadomy,
Niech się ochrzcić w Jezusa Chrystusa da imię
Na grzechów odpuszczenie, a wnet każdy przyjmie
W darze Ducha Świętego. Was bowiem dotyczy

39. Obietnica i waszych dzieci, bez różnicy,
I wszystkich, którzy z dala stoją, nie inaczej,
Ilu Pan Bóg do siebie powołać ich raczy”.

40. Wiele świadczył im jeszcze – dawał napomnienia:
„Wyzwólcie się od tego złego pokolenia”.

41. Ci więc, którzy przyjęli wdzięczne słowa jego,
Zaraz byli ochrzczeni. Tak więc dnia owego
Wielu z nich pozyskanych było prawdy siłą;
Około trzech tysięcy dusz wówczas przybyło.