Dzieje Apostolskie – spisane przez ewangelistę Łukasza, obejmujące okres od zmartwychwstania Jezusa Chrystusa do uwięzienia apostoła Pawła i odesłania go do Rzymu, tak jak je w formę wiersza „ubrał” brat Tadeusz Wiśniewski. Wybór ilustracji do poszczególnych części – s. Krystyna Miksa.

ROZDZIAŁ TRZECI

12. Piotr ujrzał, że lud wszystek słuchać jest gotowy,
Przemówił więc do niego tymi oto słowy:
„Mężowie izraelscy! Dlaczego się temu
Wydarzeniu dziwicie tu zaistniałemu
I dlaczego tak na nas uważnie patrzycie?
Widząc to, co się stało, zapewne sądzicie,
Że myśmy z własnej mocy, albo pobożności,
Sprawili, że on chodzi, ku wielkiej radości.

13. Bóg ojców naszych zacnych, bóg Abrahamowy,
Bóg też Izaakowy oraz Jakubowy,
Wiele w ostatnim czasie wsławił sługę swego –
Jezusa z Nazaretu dobrze wam znanego.
Wy zaś Go, o nieszczęśni ludzie, wydaliście
I się Go przed Piłatem niecnie zaparliście,
Który Go wprawdzie sądził, lecz oświadczył śmiało,
Że wypuścić na wolność by Go należało…

14. Zaparliście się męża tak przecież świętego
I we wszelkim postępku swym sprawiedliwego;
Lecz łaski dla zabójcy się domagaliście,
Na śmierć haniebną Dawcę życia wydaliście…

15. Lecz Go potem Bóg z martwych mocą swoją wzbudził,
Czego my się świadkami staliśmy wśród ludzi!

16. Człowiek, którego tutaj teraz oglądacie,
I którego z widzenia od tak dawna znacie,
Uwierzył w imię Jego – ono zaś sprawiło,
Że się jego kończyny utwierdziły siłą.
Przezeń mu udzielonej wiary wielkiej siła,
Pełne zdrowie na oczach waszych przywróciła!

17. Ale teraz wiem, bracia, fakt to oczywisty,
Że w ogromnej niewiedzy działaliście wszyscy,
Zarówno wy, którzyście się tu zgromadzili,
Jak też wasi zwierzchnicy – co wam przewodzili!

18. W taki sposób Bóg spełnił to pomiędzy wami,
Co zapowiedział wszystkich proroków ustami,

19. Że Mesjasz będzie cierpiał. Niech przeto, od zaraz,
Każdy się upamięta i nawrócić stara,
By grzechy wasze przeciw Panu uczynione,
Na zawsze, w czasie słusznym, zostały zgładzone.

20. Aby czasy ochłody od Pana samego
Nadeszły i by posłał zapowiedzianego

21. Wam Jezusa Chrystusa. Albowiem Go niebo
Zatrzymać pierwej musi do czasów wielkiego
Naprawienia wszechrzeczy, co Bóg niepojęty
Od wieków przepowiedział przez proroków świętych.

22. Wszak sam Mojżesz powiedział tak do przodków
naszych:
„Bóg proroka wam wzbudzi z grona braci waszych,
Podobnie jak mnie wzbudził. Jemu zawsze, wszędzie,
We wszystkim posłuch dacie, co wam mówić będzie.

23. Ktokolwiek Mu posłuchu nie da w czasie onym,
Ten na pewno zostanie z ludu wytępiony”.

24. Także wszyscy prorocy, którzy przemawiali,
Od Samuela i tych, co po nim nastali,
Dni te zapowiadali. Wy natomiast sami
Proroków i przymierza jesteście synami,
Które zawarł sam Pan Bóg z ojcami waszymi,
Gdy mówiąc z Abrahamem rzekł mu słowy tymi:
„A w potomstwie twym będą ubłogosławione
Wszystkie ziemi narody”. Jak było rzeczone,

26. Dla was to w pierwszym rzędzie Bóg, wzbudziwszy swego
Syna mocą swą z grobu, posłał Go żywego,
Aby wam błogosławił w swej dobrotliwości,
Odwracając każdego z was od waszych złości”.