Ta skrytość Boga w objawianiu ma także na celu szczególne wypróbowanie pokory, uczciwości, cichości, posłuszeństwa, wiary, wierności i cierpliwości Jego ludu. Każdy nowy postęp w znajomości czyni On nagrodą za wierność w odpowiedniej próbie, tak jak wielokrotnie wstrzymuje postępujące światło, dopóki pomyślnie nie przejdą oni wymaganej przez Boga próby ku zadowoleniu niebiańskiego Ojca.

Gdyby Bóg nie używał Swej skrytości na rzecz sprawiedliwych, szatan i bezbożni ludzie zniszczyliby ich. Ukrył On sprawiedliwych w Swym tajemnym miejscu (Psalm 91 werset 1: „Ten, kto mieszka pod osłoną [w tajemnym miejscu] Najwyższego I nocuje w cieniu Wszechmocnego”), „w skrytości namiotu swego” (Psalm 27 werset 5: „Bo mię skryje w dzień zły w przybytku swoim; zachowa mię w skrytości namiotu swego, a na skale wywyższy mię”) właśnie po to, by uchronić ich od „sidła ptasznika” – szatana – i od „zgubnej zarazy” (Psalm 91 werset 3: „Tak, On wybawi cię z sideł ptasznika I ochroni przed zgubną zarazą [BG: powietrzem najjadowitszym]”). Cały Psalm 91 jest bardzo pięknym opisem używania przez Boga skrytości do ochraniania ich przed wszelkimi niebezpieczeństwami oraz udzielania im tego, co przyniesie im korzyści. Dlatego Bóg w taki sposób ułożył Biblię, że szatan i źli mogą nauczyć się rozumieć ją dopiero wtedy, gdy słyszą wyjaśnienia świętych na jej temat. Ale nawet i wtedy przekręcają także i tę wiedzę, mając upadły cel szkodzenia sprawiedliwym.

Na przykład nie rozumiejąc planu Biblii, szatan słuchał wyjaśnień Chrystusa i apostołów, aż w końcu poznał jego ogólne zarysy. Na podstawie tego, co od nich usłyszał stworzył w papiestwie jego imitację. W imitacji tej umieścił papieża (głowę) oraz jego hierarchię (ciało) jako imitacje Jezusa jako Głowy oraz Chrystusa jako Jego Ciała. Sfałszował w papiestwie każdą biblijną doktrynę, proroctwo, obietnicę i typ, praktycznie wszystkie biblijne przykazania, historie i napomnienia, jakie tylko dostrzegł, i wcisnął je światu jako pochodzące od Boga. Sfałszował także w papiestwie biblijne praktyki, czasy i chwile. Ta naprawdę przerażająca imitacja została przez niego użyta do zniewolenia większości rodziny ludzkiej w błędzie i przesądach oraz do krańcowo okrutnych prześladowań świętych żywego Boga.

Mając do czynienia z tak pomysłowym przeciwnikiem, o którym Bóg wiedział, że będzie on wypaczał i usiłował pokrzyżować Boski plan – nic dziwnego, że używał On skrytości do ochrony Swego planu i ludu od tych niebezpieczeństw, aby zapewnić im powodzenie. Wynikiem stosowania przez Boga takiej skrytości w objawieniu i realizowaniu Jego planu jest pomyślne wykonywanie wszystkich jego zarysów w harmonii z wcześniej przyjętymi metodami. Możemy z tego słusznie wnosić, że także i przyszłe zarysy owego planu zostaną pomyślnie zrealizowane.

Jego skryte działanie w czasie panowania wśród ludzi porządku rzeczy przed potopem okazało się korzystne dla wypróbowania rodzaju w Adamie oraz aniołów co do źródła władzy, dowodząc w ten sposób, że aniołowie nie byli w stanie podnieść ludzkości z jej upadłego stanu. W czasie Wieku Patriarchów skryta działalność Boga dokonała objawienia wielkiego przymierza z Abrahamem i jego nasieniem, a także wyboru części Starożytnych Godnych. Jego skrytość pozwoliła Mu wybrać naród – cielesny Izrael – do kontaktowania się z Nim oraz w innych celach, w czym odniósł On sukces. Jego skrytość osiągnęła szczyty w pomyślnym pozyskaniu ze świata klasy Chrystusa w czasie Wieku Ewangelii, tak jak w słusznym czasie dzięki niej skompletuje pozostałe klasy wyborcze. Potem, w tysiącletnim dziele wobec upadłych aniołów i ludzi częściowo wyjdą na jaw korzyści, jakie osiągnie Jego skrytość, realizująca wyborcze zarysy Jego planu, przez wykorzystanie klas wyborczych w celu przywrócenia do Niego upadłych aniołów i ludzi. A w wiekach przyszłych, wiek za wiekiem plan ten będzie opowiadał o cudownym rezultacie skrytego postępowania Boga z klasami wyborczymi, ponieważ wraz z aniołami w ich różnych rangach będą oni Bożymi narzędziami w przygotowywaniu planet różnych światów wokół nas oraz napełnianiu każdego z nich nowymi rzędami istot. Uczynienie tego stanie się wówczas chwałą dla Boga i Baranka – w tym dla Boga między innymi dlatego, że to Jego skrytość wypracowała klasę Chrystusa i ich towarzyszy, mając na względzie między innymi właśnie ów wspaniały cel.

Powyższe uwagi dowodzą więc i ilustrują Boską skrytość jako stosowaną przez Niego by oddalić od Swego ludu, dzieł i planów pewne niekorzyści oraz by uzyskać dla nich pewne pożądane korzyści, i w ten sposób wskazują, że także skrytość jest jedną z samolubnych niższych pierwszorzędnych cech Boga.