Trzecią rzeczą, jaką prawdziwy ojciec czyni wobec swych dzieci, jest towarzystwo – społeczność z nimi. Nie jest prawdziwym ojcem ten, kto z oziębłą surowością i dystansem odnosi się do swych dzieci, z dystansem przejawiając wobec nich surowe uczucia, spojrzenia, słowa i czyny. Taki ojciec może zdobyć ich posłuszeństwo i bojaźń, lecz nigdy nie zdobędzie ich serca; nigdy też nie wzbudzi w nich ducha dziecięcej ufności wobec siebie. Jeśli chce on spełnić tę funkcję ojcostwa, niezbędnym elementem ojcostwa jest jego towarzystwo, które wzbudza zaufanie i miłość dzieci.

Bóg jako nasz Ojciec używa tej cechy ojcostwa w postępowaniu z nami jako Swymi dziećmi. Główne elementy takiego towarzystwa to:

1. zaufanie,
2. sympatia,
3. umiejętność dostosowywania się,
4. grzeczność,
5. uprzejmość,
6. zainteresowanie, i
7. partnerstwo.

Odnośnie elementu 1) zaufanie

Bóg jako nasz Ojciec ma zaufanie do nas w takim stopniu, w jakim umożliwiają to nasze zalety serca, umysłu i nasz duch poświęcenia. Pokazuje On, że posiada takie zaufanie poprzez ujawnianie nam tajemnic, które zachowuje w kręgu rodzinnym, oraz przez powierzanie nam szafarstwa w Jego sprawach.

Odnośnie elementu 2) sympatia

Dzieli z nami wszystkie nasze radości i smutki, przyjemności i bóle, powodzenia i porażki, nadzieje i obawy, cele i ambicje, pracę i odpoczynek. To właśnie o Kościele napisano bowiem, że „we wszelkich uciśnieniach ich i on był uciśniony” (w Izajasza rozdziale 63 wersecie 9). Co więcej, Jego sympatia dla nas jest także sympatią jedności serca – wspólnoty uczuć. Taka sympatia sprzyja oczywiście wzajemnej społeczności.

Odnośnie elementu 3) umiejętność dostosowywania się

Dostosowuje się On także do charakterystycznych cech wszystkich Swoich dzieci. Nie ma w nas takiej cechy, której by On nie rozumiał; nie ma takiej słabości, z którą nie wiedziałby, jak odpowiednio postępować. Nie ma w naszym życiu takich okoliczności, do których On nie mógłby się przystosować. Nikogo z nas nie spotykają takie doświadczenia, których tajników by On nie widział i nie odczuwał. We wszystkich zmianach naszych nastrojów i stanów, we wszystkich zmiennych kolejach naszej pracy i odpoczynku, we wszystkich rozmaitościach naszych talentów i osiągnięć, w ogromnej różnorodności naszych zalet i wad oraz w częstych zmianach naszych stanów i poczynań – On wie, w jaki sposób dostosować się do nas w najbardziej pomocny, budujący i dobroczynny sposób:

• 1 Koryntian rozdział 10 werset 13: „Dotychczas nie spotkała was próba przekraczająca siły ludzkie. Bóg jest wierny. On nie dopuści, aby was doświadczano ponad wasze siły. W czasie próby wskaże wam wyjście, abyście mogli ją znieść”;
• ewangelia Łukasza rozdział 12 werset 7: „Co do was, to zna On nawet liczbę włosów na waszych głowach. Przestańcie się bać! Znaczycie więcej niż stado wróbli”;
• Jeremiasza rozdział 17 werset 10: „Ja, PAN, badam serca i doświadczam nerki, aby oddać każdemu według jego dróg i według owocu jego uczynków”.

Odnośnie elementu 4) grzeczność

Jego grzeczność wobec nas jako Jego wiernych dzieci nigdy nie jest zmącona: jest niezmienna i zawsze przez nas odczuwana. Jego zachowanie wobec nas nigdy nie jest nacechowane jakimkolwiek rozdrażnieniem, irytacją, zrzędzeniem czy utyskiwaniem. Kiedy upadamy w słabości lub ignorancji, wie, jak przymknąć na to oko. Kiedy nie postępujemy właściwie, wie, jak przebaczać. Gdy czynimy dobrze, wie, jak uśmiechać się z wyjątkowym wdziękiem i sympatią.

Odnośnie elementu 5) uprzejmość

Również Jego uprzejmość jest zawsze widoczna i aktywna. Jeśli gdzieś czai się niebezpieczeństwo, dobroczynnie wskazuje na nie i strzeże przed nim. Jeśli grozi nam bieda, zabezpiecza nas przed nią, a jeśli już jest obecna, zaspokaja nasze potrzeby. Jeśli obecne jest dobro, działa w celu jego powiększenia, a jeśli brakuje czegokolwiek dla naszego najwyższego dobra, dokłada starań, by to uzupełnić.

Odnośnie elementu 6) zainteresowanie

On także interesuje się nami oraz tym, co nas dotyczy i co nas interesuje. Nigdy nie zaniedbuje osobistej troski o nas ani osobistego uczucia wobec nas. Interesuje się tym, co nas interesuje. Niepokoi się tym, co nas niepokoi. Nie jest obojętny na naszą dolę czy niedolę. Jeśli chodzi o nasze dobro, nigdy nie okrywa się płaszczem zapomnienia ani nie opasuje pasem nieuwagi, ponieważ nasze sprawy zawsze czyni Swoimi.

Odnośnie elementu 7) partnerstwo

Wreszcie – w Swym uczuciu społeczności, towarzystwa z nami – wchodzi w prawdziwe partnerstwo z nami. Partnerstwo to jest partnerstwem ducha, ponieważ udziela nam Swego Ducha. Jest to partnerstwo interesów, ponieważ dzieli z nami Swe bogactwa. Jest to partnerstwo działania, ponieważ czyni nas Swymi współpracownikami. Jest to w końcu partnerstwo ambicji, ponieważ włącza nas do realizacji Swych planów i zamierzeń.

Tak więc w najwyższym znaczeniu uosabia On Swym towarzystwem z nami jako Swymi dziećmi cechy zaufania, sympatii, umiejętności przystosowania, grzeczności, zainteresowania, uprzejmości i partnerstwa; a jest to trzeci element prawdziwego ojcostwa.