Drugą rzeczą, jaka jest częścią cechy ojcostwa, jest ojcowska miłość do swych dzieci. Przysłowie mówi, że każdy ojciec kocha swe dziecko. Ludzkie doświadczenie potwierdza jego prawdziwość w odniesieniu do dobrego ziemskiego ojca. Pismo Święte oraz doświadczenia dzieci Bożych z pewnością dowodzą tego samego o Bogu:

• ewangelia Jana rozdział 16 werset 27: „Albowiem sam Ojciec miłuje was (…)”;
• ewangelia Jana rozdział 14 wersety 21 i 23: „(21) (…) Tego z kolei, który Mnie [Jezusa] kocha, miłością otoczy mój Ojciec; (…) (23) Jezus odpowiedział: Jeśli ktoś Mnie kocha, będzie wypełniał moje Słowo i mój Ojciec otoczy go miłością (…)”;
• ewangelia Jana rozdział 17 wersety 23 i 26: „(23) (…) i ukochałeś ich tak, jak ukochałeś Mnie, (…) (26) (…) aby miłość, którą Mnie obdarzyłeś, była w nich [dana im] (…)”;
• Rzymian rozdział 1 werset 7: „Wszystkim przebywającym w Rzymie, przez Boga umiłowanym, powołanym i świętym (…)”;
• Efezjan rozdział 2 werset 4: „Jednak Bóg, hojny w swym miłosierdziu, kierując się swą wielką miłością do nas”;
• 2 Tesaloniczan rozdział 2 werset 16: „(…) i Bóg, nasz Ojciec, który nas umiłował (…)”;
• 1 Jana rozdział 4 wersety 10, 11 i 19: „(10) W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. (11) Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować. (…) (19) My miłujemy (Boga), ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował”.

Wersety te pokazują, że Bóg miłuje Jezusa i Jego wiernych naśladowców, i to tym samym rodzajem miłości, choć oczywiście nie w takim samym stopniu.

Ta miłość obejmuje miłość obowiązkową i bezinteresowną w ocenie, sympatii i służbie. Czym innym są Jego twórcze dzieła wobec nas, jeśli nie wyrazem Jego miłości? Spójrzmy na Jego opatrznościowe błogosławieństwa dla nas i zauważmy w nich Jego wielką miłość do nas. Pomyślmy o Jego dziele odkupienia przez oddanie Swego Syna na śmierć, a Jego miłość dla nas stanie się oczywista. Jego błogosławieństwa pouczania doświadczalnie potwierdzają Jego miłość do nas. Jego błogosławieństwa usprawiedliwiania w przebaczaniu nam naszych grzechów i przypisywaniu sprawiedliwości Chrystusa to kolejny doświadczalny dowód tego, że miłuje nas jako Swe dzieci.

Jego błogosławieństwa uświęcenia – zarówno w odniesieniu do ofiarowania naszego człowieczeństwa, jak i – w przypadku Maluczkiego Stadka – rozwijania ich nowych stworzeń – były praktycznym dowodem Jego miłości do swych dzieci. Jego błogosławieństwa wyzwalania, udzielania nam zwycięstwa w bitwach z grzechem, błędem, samolubstwem i światowością, doświadczalnie objawiają Jego miłość do nas.

A co powiemy o przyszłych elementach Jego błogosławieństw wyzwalania – całej ludzkości z grobu – a, ponadto, w przypadku np. Maluczkiego Stadka, ich wyzwolenia z ludzkiej natury do stanu nieba, Boskiej natury i współdziedziczenia z Chrystusem?!

Wszystko to z pewnością dowodzi Jego miłości do swych dzieci. Tak więc posiada On cechę ojcostwa w najwyższym znaczeniu, dzięki której miłuje nas jako Swe dzieci.