Piątym działaniem doskonałego ojca jest kształcenie dzieci. Zdolność do czynienia tego i używanie tej zdolności to piąty element ojcostwa. Jako prawdziwy Ojciec, Bóg kształci Swe dzieci. Kształcenie to obejmuje sprawy intelektualne, serca i umiejętności praktyczne.

Kształci On ich umysły, nauczając prawdziwej wiedzy, umożliwiając im jej postrzeganie, zapamiętywanie i analizowanie, tak by wiedza ta stawała się częścią ich istoty. W ten sposób żyją one w Jego wiedzy, a ona staje się niejako ich drugą naturą. Wiedza ta jest zarówno teoretyczna, gdyż udziela im właściwych zasad myślenia, mówienia i działania, jak i praktyczna, gdyż należy do tego rodzaju, który mogą i rzeczywiście z pożytkiem wykorzystują we wszystkich problemach życia.

Ponadto kształci On ich serca, ponieważ wie, że charakter jest najlepszą ze wszystkich zdobyczy, najbardziej przydatnym ze wszystkich osiągnięć i najbardziej atrakcyjną ze wszystkich ozdób. W trakcie kształcenia przeprowadza je przez każdy proces rozwijania charakteru: uzupełnianie braków, zwalczanie wad, ożywianie w dobru, wzrost w dobru, wzmocnienie w dobru, równoważenie w dobru i krystalizowanie w dobru. Gdy kończy kształcenie ich serca, posiadają one najpiękniejsze serca we wszechświecie, a z takimi charakterami będą dobrze przygotowane do wiecznego życia (Psalm 22 werset 27: „Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki”).

Poza kształceniem głowy i serca Bóg jako Ojciec udziela Swym dzieciom także umiejętności praktycznych:

A) Szkoli je w sztuce budowania:

• ewangelia Mateusza rozdział 7 wersety 24-27: „(24) Każdy więc, kto słucha moich słów i robi z nich użytek, jest jak człowiek mądry, który swój dom postawił na skale. (25) Spadł ulewny deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom, lecz on nie runął, bo był zbudowany na skale. (26) Każdego natomiast, kto słucha moich słów, lecz nie robi z nich użytku, można porównać do człowieka bezmyślnego, który swój dom zbudował na piasku. (27) Spadł deszcz, wezbrały rzeki, powiały wiatry i uderzyły w ten dom, a on runął i jego upadek był wielki”;
• 1 Koryntian rozdział 3 wersety 10-15: „(10) Według udzielonej mi przez Boga łaski, jako mądry mistrz budowlany, położyłem fundament. Inni na nim budują. I niech każdy uważa, jak buduje. (11) Co do fundamentu, nikt nie może położyć innego, poza tym, który już jest, a którym jest Jezus Chrystus. (12) Natomiast, czy ktoś na tym fundamencie buduje ze złota, srebra, drogich kamieni, z drewna, siana czy słomy, (13) to się okaże w tym Dniu. Każde dzieło przejdzie próbę ognia i w ten sposób wyjdzie na jaw jego wartość. (14) Jeśli czyjeś dzieło, wzniesione na tym fundamencie, przetrwa, ten otrzyma nagrodę. (15) Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten poniesie stratę, choć sam będzie zbawiony, tak jednak, jakby został ocalony z ognia”,

dzięki czemu wznoszą one swe struktury wiary i charakteru;

B) w rolnictwie, dzięki czemu sadzą i podlewają ogród Boga:

• 1 Koryntian rozdział 3 wersety 6-9: „(6) Ja zasadziłem, Apollos podlał, lecz wzrost był sprawą Boga. (7) Nie liczy się zatem ten, kto sadzi, ani ten, kto podlewa, tylko Bóg, który daje wzrost. (8) Między tym, który sadzi, i tym, który podlewa, nie ma wielkiej różnicy — stosownie do swego wysiłku każdy odbierze zapłatę. (9) My, jako należący do Boga, jesteśmy współpracownikami; a wy — Bożą rolą oraz Jego budowlą”;

C) w winobraniu, dzięki czemu hodują cenne owoce na Boskiej winnicy:

• ewangelia Mateusza rozdział 21 wersety 28-31, 41 i 43: „(28) Jakie jest wasze zdanie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Do pierwszego powiedział: Idź, popracuj dziś w winnicy. (29) A on odpowiedział: Nie chcę. Potem jednak zmienił zdanie i poszedł. (30) Drugiemu polecił to samo. A on odpowiedział: Dobrze, panie — i nie poszedł. (31) Który z tych dwóch wypełnił wolę ojca? Pierwszy — stwierdzili. A Jezus na to: Zapewniam was, celnicy i prostytutki wyprzedzają was na drodze do Królestwa Bożego. (41) Marnie wygubi tych łotrów — odpowiedzieli — a winnicę wydzierżawi innym, takim, którzy uczciwie będą z nim dzielić zyski. (43) Dlatego mówię wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane. Otrzyma je naród, który wyda jego owoce”;

D) oraz w uprawie roli, dzięki czemu sieją, żną, wiążą w snopy, suszą, młócą, przewiewają, nadzorują przesiewanie i współpracują przy zbieraniu pszenicy do spichlerza:

• 1 Koryntian rozdział 9 wersety 10-11: „(10) Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? To w odniesieniu do nas jest napisane, że oracz powinien orać w nadziei, a młocarz młócić w nadziei, że będą mieli udział w plonach. (11) Jeśli posialiśmy wam dobra duchowe, to cóż wielkiego, jeśli skorzystamy z materialnych?”;
• Ewangelia Mateusza rozdział 13 werset 30: „Niech rosną razem. Poczekajmy do żniw. Wtedy powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol, powiążcie go w snopy i spalcie. Pszenicę natomiast przenieście do mego spichlerza”.