Dziedzictwo jakie przygotował Bóg dla Maluczkiego Stadka dało im:

a) wieczne niebiańskie życie:

• Tytusa rozdział 3 werset 7: „abyśmy usprawiedliwieni przez Jego łaskę stali się – zgodnie z nadzieją – dziedzicami życia wiecznego”;

b) w niebiańskich Boskich ciałach:

• 1 Koryntian rozdział 15 wersety 41-54: „(41) Inny jest blask słońca, inny księżyca, jeszcze inny gwiazd. Gwiazda też od gwiazdy różni się blaskiem. (42) Tak też jest ze zmartwychwstaniem. Sieje się zniszczalne, powstaje niezniszczalne; (43) sieje się mało wartościowe, a zmartwychwstaje chwalebne; sieje się słabe, a zmartwychwstaje mocne; (44) sieje się ciało zmysłowe, a powstaje ciało duchowe. Jeśli jest ciało zmysłowe, powstaje ciało duchowe. (45) Jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, istotą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. (46) Nie to, co duchowe, było najpierw, ale to, co zmysłowe. Dopiero potem było duchowe. (47) Pierwszy człowiek utworzony z ziemi jest prochem, drugi Człowiek jest z nieba. (48) Ci z prochu ziemi są tacy jak ten z prochu, a ci z nieba – tacy jak Ten z nieba. (49) I jak zaczęliśmy nosić w sobie obraz człowieka z prochu ziemi, tak zaczniemy nosić w sobie obraz Tego z nieba. (50) Bracia! Mówię wam, że to, co śmiertelne, nie może osiągnąć królestwa Bożego, ani to, co zniszczalne, nie ma udziału w niezniszczalnym. (51) Oto ogłaszam wam tajemnicę: Nie wszyscy umrzemy, ale wszyscy będziemy przemienieni (52) nagle, w jednej chwili, w mgnieniu oka, na sygnał ostatniej trąby. Kiedy ona zabrzmi, umarli zostaną wskrzeszeni niezniszczalni i my zostaniemy przemienieni. (53) Musi bowiem to, co zniszczalne, przyoblec niezniszczalne, a to, co śmiertelne, przyoblec nieśmiertelne. (54) Gdy już to, co zniszczalne, przyoblecze się w niezniszczalne, a to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelne, wtedy spełni się słowo, które zapisano: Zwycięstwo pochłonęło śmierć”;
• 2 Koryntian od rozdziału 4 wersetu 16 do rozdziału 5 wersetu 8: „(16) Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień. (17) Ten bowiem nasz chwilowy i lekki ucisk przynosi nam przeogromną i wieczną wagę chwały; (18) Gdy nie patrzymy na to, co widzialne, lecz na to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, jest doczesne, to zaś, co niewidzialne, jest wieczne. [Rozdział 5] (1) Bo my wiemy, że gdy ten namiot naszego ziemskiego zamieszkiwania zostanie zwinięty, otrzymamy dom od Boga, wieczne mieszkanie w niebie, nie ręką zbudowane. (2) Dlatego w tym teraz wzdychamy, bo już pragniemy przywdziać tamten nasz niebieski przybytek, (3) o ile tylko [z tego] rozebrawszy się, nie okażemy się nagimi. (4) I tak naprawdę, przebywając w tym namiocie, udręczeni wzdychamy, bo nie chcielibyśmy się rozbierać, lecz od razu wdziać [tamten] na wierzch, aby śmiertelne ogarnięte zostało przez życie. (5) To Bóg jest tym, który nas do tego przygotował. On też dał nam Ducha jako porękę. (6) Zawsze więc ufni jesteśmy, choć wiemy, że przebywając w ciele, przebywamy oddaleni od Pana. (7) Idziemy bowiem za wiarą, a nie za widzialną postacią. (8) Ufni jesteśmy, choć wolelibyśmy raczej wyprowadzić się z ciała i być przy Panu”;
• 2 Piotra rozdział 1 werset 4: „Dzięki nim darowane nam zostały drogocenne, największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, jako ci, którzy nie ulegli zepsuciu, do którego na tym świecie doprowadzają żądze”;

c) współdziedziczenie z Chrystusem:

• Rzymian rozdział 8 werset 17: „A jeśli dziećmi, to i dziedzicami — dziedzicami Boga, a także współdziedzicami Chrystusa, jeśli tylko razem z Nim cierpimy, po to, by razem z Nim mieć również udział w chwale”;

d) w obietnicy królestwa co do panowania i błogosławienia:

• Jakuba rozdział 2 werset 5: „Posłuchajcie, moi kochani bracia, czy to nie Bóg wybrał ludzi ubogich w oczach świata, a bogatych w wierze i przez to dziedziców Królestwa, które obiecał tym, którzy Go pokochali?”;
• Objawienie rozdział 1 werset 6: „I uczynił nas królami i kapłanami dla Boga, swego Ojca, jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen”;
• Objawienie rozdział 5 werset 10: „I uczyniłeś nas dla naszego Boga królami i kapłanami, i będziemy królować na ziemi”;

e) oraz w zarządzaniu wszechświatem przez doskonalenie jeszcze nie stworzonych rang istot oraz ich miejsc zamieszkania zgodnie z Boskimi planami, jakie jeszcze czekają na swe objawienie:

• Efezjan rozdział 2 werset 7: „Aby okazać w przyszłych wiekach przemożne bogactwo swojej łaski przez swoją dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie”;
• Izajasza rozdział 9 werset 7: „A rozszerzeniu jego władzy i pokoju nie będzie końca, zasiądzie na tronie Dawida i nad jego królestwem, aż je ustanowi i utwierdzi sądem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Dokona tego gorliwość PANA zastępów”;
• Psalm 102 werset 19: „Niech to zapiszą dla przyszłych pokoleń, a lud, który będzie stworzony, niech wychwala PANA”.

O tak, przygotowywanie przez Boga dziedzictwa dla swych dzieci przewyższa przygotowania dziedzictwa dla dzieci przez jakichkolwiek innych rodziców.