W poprzednim odcinku zauważyliśmy, że Bóg posiada w najwyższym stopniu cechy dobrego króla/władcy. Także jego królestwo jest uporządkowane: posiada urzędników i poddanych. Urzędnicy ci pozostają w harmonii z Królem i Jego ideałami. Są z Nim związani najbardziej trwałymi więzami oddania, oceny, sympatii i harmonii. Gdyby kiedykolwiek zawiedli pod tym względem, oznaczałoby to usunięcie ich z Jego służby. Są oni tak oddani Jemu oraz Jego sprawie, że dobrowolnie kładą u Jego stóp wszystko, co mają, służąc Mu i dając dowody wierności aż do śmierci Jemu, Jego sprawie i Jego ludowi.

Jego poddani mają tego samego ducha oddania i dlatego przewyższają poddanych innych królów. Okazują Jemu, Jego sprawie i Jego ludowi większą wierność niż czynią to poddani innych królestw wobec swych władców, królów i narodów. Nie są związani z Nim więzami własnego interesu, lecz więzami zasad i miłości. Jego dobroczynne działania jako Władcy tak bardzo podnoszą w nich ocenę dla Niego, że oddani są Mu z wdzięcznej i oceniającej miłości, są szczęśliwi i radośni w takim oddaniu swemu wielkiemu Królowi.

W obecnym czasie ci poddani są stosunkowo nieliczni, lecz kiedy skończy się wojna, jaka obecnie toczy się między Jego królestwem a królestwem szatana, ten ostatni zostanie zniszczony, a jego poddani staną się poddanymi Boga. Ci, którzy wiernie poddadzą się Przedstawicielowi, jakiego postawi On nad nimi w Tysiącleciu, zdobędą łaskę wiecznego pozostawiania pod Jego królewską władzą. Natomiast wszyscy pozostali, którzy odrzucą takie łaskawe rządy, zostaną zniszczeni, a wraz z nimi wszystkie złe warunki.

W wyniku tego wszystkie istoty godne istnienia na niebie i na ziemi w wiecznej niewinności, sprawiedliwości i szczęściu będą wychwalać Go powszechnym chórem „alleluja” o niezrównanej harmonii i słodyczy: „Siedzącemu na stolicy [wszechświata], (…) błogosławieństwo i cześć i chwała i siła” (Objawienie rozdział 5 werset 13). Jego królewskość odegra bardzo dużą i znaczącą rolę w uzyskaniu tego chwalebnego rezultatu. Z pewnością Jahwe, nasz Król jest godny w Swej królewskości naszego najwyższego oddania jako poddanych Jego łaskawych i dobroczynnych rządów. Błogosławiony lud, którego królem jest Jahwe!

Na tym kończymy naszą analizę niższych pierwszorzędnych cech (łask/zalet) charakteru Boga. W jej trakcie stwierdziliśmy, że w swych obydwóch formach – cech samolubnych oraz społecznych – są one dobre, doskonałe, miłe i godne naszego naśladowania. Nasz Bóg z każdego punktu widzenia zasługuje na naszą miłość, cześć, uwielbienie, adorację, oddanie i służbę. Jego wyższe pierwszorzędne cechy charakteru w najwyższym stopniu przynoszą Mu chwałę, co w niewiele mniejszym stopniu czynią też Jego niższe pierwszorzędne cechy charakteru. Gdy w pobożności rozmyślamy o nich, jesteśmy chętni i gotowi naśladować je i w ten sposób przekształcać się na Jego podobieństwo. I właśnie osiągnięcie tego rezultatu jest jednym z głównych celów naszych serii na temat cech serca i umysłu Boga.

W kolejnej serii będziemy natomiast omawiali drugorzędne (co nie znaczy, że mniej ważne) cechy charakteru Boga.