Jego cechy samolubne: żywotność
Żywotność, umiłowanie życia, wynikająca z działania zamiłowania do życia – to czwarta w kolejności z samolubnych niższych pierwszorzędnych cech charakteru Boga jakie omówimy.
O tak, Bóg posiada życie, więcej: posiada On najwyższą formę życia – „ma życie sam w sobie” (ewangelia Jana rozdział 4 werset 10), czyli nieśmiertelność, stan odporny na śmierć – stan, w którym śmierć jest niemożliwa. Pismo Święte mówi też, że Bóg jest wieczny – Jego życie nie miało początku i nie będzie miało końca, i że Jego życie jest niezależne od jakiekolwiek osoby, rzeczy czy stanu, w swym stałym istnieniu, szczęściu i dobrym samopoczuciu – natomiast stała egzystencja wszystkiego, co istnieje jest zależna od Niego.
Bóg nie tylko posiada tę najwyższą formę życia, lecz jest także ostatecznym źródłem życia dla wszystkiego, co żyje. A Bóg miłuje Swe życie. Chociaż nie musi używać żadnych sposobów ani środków jego zachowania, by uchronić je przed zniszczeniem lub powiększyć je na wypadek straty, tak jak czynimy to my, mimo to kocha je.
Błędem jest nie posiadać pragnienia życia. Samobójstwo, niestaranie się o zachowanie zdrowia i życia czy też przyczynianie się do jego pomniejszania i utraty jest zatem naganne, ponieważ istnienie uzależnione jest od posiadania życia, a ustanie istnienia jest jednym z największych przejawów zła.
Bóg kocha żyć, ponieważ życie jest cenne samo w sobie i ponieważ życie daje Mu sposobność planowania i działania w interesie prawdy, sprawiedliwości i Swych stworzeń. Zamierza On bowiem uczynić prawdę i sprawiedliwość czymś najwyższym oraz zilustrować ich panowanie w udoskonalonych stworzeniach. Ponieważ życie jest podstawowym warunkiem osiągnięcia takich celów, Bóg kocha życie. Ponieważ tak je ceni, udziela go też innym – nie z powodu potrzeby towarzystwa innych, lecz ponieważ ma upodobanie w udzielaniu błogosławieństw.
Niektóre stosowne wersety w tym temacie:
- 5 Mojżeszowa rozdział 32 werset 40: „Podnoszę rękę ku niebu i oświadczam: Ja żyję na wieki!”;
- Izajasza rozdział 44 werset 6: „Tak mówi Jahwe, Król Izraela i Odkupiciel jego, Jahwe Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja ostatni; i nie ma poza Mną boga!”;
- 5 Mojżeszowa rozdział 33 werset 27: „Wieczny Bóg jest bezpiecznym schronieniem, On odwiecznie wyciąga w dół swoje ramiona (…)”;
- Ijoba rozdział 33 werset 26: „Oto Bóg jest wznioślejszy, niż możemy wiedzieć; liczba jego lat jest nie do zbadania”;
- Jeremiasza rozdział 10 werset 10: „Lecz tylko PAN jest prawdziwym Bogiem. On jest Bogiem życia i Królem na wieki. (…)”;
- Psalm 102 werset 28: „Ty jednak wciąż będziesz ten sam I nigdy nie skończą się Twe lata”;
- Dzieje Apostolskie rozdział 17 werset 25: „Ani rękoma ludzkimi chwalony [obsługiwany, obdarzany powodzeniem] bywa, jakoby czego potrzebował, ponieważ on daje wszystkim żywot, i oddech, i wszystko”;
- Ijoba rozdział 35 wersety 6-8: „Jeśli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? (…) Jeśli byś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? Albo cóż weźmie z ręki twojej? (…)”;
- Ezechiela rozdział 18 werset 23: „(23) Czy rzeczywiście mam upodobanie w śmierci bezbożnego – mówi Wszechmocny Pan – a nie raczej w tym, by się odwrócił od swoich dróg i żył?”;
- 5 Mojżeszowa rozdział 30 wersety 15-20: „(15) Spójrz! Kładę dziś przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło. (…) (19) Wzywam dziś na świadków przeciw wam niebo i ziemię. Oto kładę dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz życie! Żyj ty i twoje potomstwo! (20) Kochaj PANA, twojego Boga, słuchaj Jego głosu i lgnij do Niego, gdyż On jest twoim życiem, przedłużeniem twoich dni (…)”;
- Izajasza rozdział 28 werset 17: „(17) I uczynię prawo miarą, a sprawiedliwość poziomicą. I zmiecie grad schronienie kłamstwa, a kryjówkę fałszu zaleją wody”;
- Izajasza rozdział 32 wersety 16-18: „(16) Na pustyni zamieszka prawo, w sadzie osiądzie sprawiedliwość. (17) Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, jej dokonaniem — spokój i bezpieczeństwo na wieki. (18) Mój lud zamieszka w siedzibie pokoju i w bezpiecznych mieszkaniach, w miejscach, gdzie można spokojnie odpocząć”.