Czy Jezus jest archaniołem Michałem?
Posłuchaj lub pobierz mp3:
Niedawno pewna osoba spytała nas: „Czy według Was Jezus jest archaniołem Michałem?” Poniżej nieco zredagowana odpowiedź, jakiej udzieliliśmy.
Krótko mówiąc: owszem; natomiast to dlaczego tak uważamy wymaga dłuższego wyjaśnienia:
Po pierwsze – słowo „imię” w Biblii ma przynajmniej 7 znaczeń:
- (1) nazwa,
- (2) natura,
- (3) charakter,
- (4) reputacja,
- (5) urząd,
- (6) zaszczyt,
- i (7) Słowo Boże.
Stąd czasami te same osoby w różnych kontekstach mają różne „imiona” – na przykład o imieniu Jezusa jest napisane między innymi tak:
Ewangelia Mateusza rozdział 1 wersety 21-25: „(21) A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego. (22) A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: (23) Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami. (24) A gdy Józef obudził się ze snu, uczynił tak, jak mu rozkazał anioł Pański i przyjął żonę swoją. (25) Ale nie obcował z nią, dopóki nie powiła syna, i nadał mu imię Jezus.”
Tak więc dlatego, że miał on nadać dziecku imię „Immanuel”, to wypełnił ten nakaz i nadał mu imię Jezus :).
Inne „imiona” Jezusa jakie można znaleźć w Biblii to m.in.: Wybawiciel, Kapłan, Król, Prorok/Nauczyciel, Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju, Pierwszy Plon, Potomek Abrahama, Pośrednik, Sędzia, Miasto Boga, Odkupiciel, Świątynia Boga, Drzewo Żywota, Nowe Niebiosa, Wierny, Prawdziwy, Amen, Logos (Słowo, bądź Herold, Boga), Sługa, Ramię, Syn, Pierworodny, Towarzysz, itd.. W tym Jezus jest także nazywany Archaniołem, który jest określony jako Michał (co znaczy: „który jest jak Bóg/taki jak Bóg”).
To, że przedludzki Chrystus był Michałem, wnioskujemy z faktu, że to właśnie Jezus przed Swym tysiącletnim panowaniem ujmuje tysiącletnią władzę i sprowadza na narody czas ucisku:
- 2 Tesaloniczan rozdział 1 wersety 7 i 8: „(7) A wam, uciśnionym, dać odpoczynek wraz z nami, gdy z nieba objawi się Pan Jezus z aniołami swojej mocy; (8) W ogniu płomienistym wywierając zemstę na tych, którzy Boga nie znają i nie są posłuszni ewangelii naszego Pana Jezusa Chrystusa”;
- 1 Tesaloniczan rozdział 4 werset 16: „Gdyż sam Pan z okrzykiem, a głosem archanielskim i z trąbą Bożą zstąpi z nieba, a pomarli w Chrystusie powstaną najpierwej”;
- Objawienie rozdział 11 wersety od 15 do 18: „(15) Zatrąbił siódmy anioł. Wówczas w niebie rozległy się okrzyki: Nasz Pan, i Jego Chrystus, zapanował nad światem! Będzie On królował na wieki. (16) A dwudziestu czterech starszych, zasiadających na swoich tronach przed Bogiem, upadło na twarz i złożyło pokłon Bogu. (17) Powiedzieli: Dziękujemy Ci, Panie, Boże Wszechmocny, który jesteś i który byłeś, że użyłeś swej wielkiej mocy i objąłeś królowanie. (18) Narody wpadły w złość, wówczas nastał czas Twego gniewu, czas sądzenia umarłych i rozdania zapłaty Twoim sługom prorokom, świętym, szanującym Twoje imię — małym i wielkim — oraz czas zagłady dla tych, którzy niszczą ziemię”;
- Objawienie rozdział 19 wersety 11 i 12: „(11) Zobaczyłem otwarte niebo. Stał tam biały koń. Siedział na nim Ten, którego imię brzmi Wierny i Prawdziwy — bo sprawiedliwie sądzi i sprawiedliwie walczy. (12) Jego oczy przypominały płomień ognia. Głowę zdobiły liczne diademy. Miał też wypisane imię, nieznane nikomu poza Nim samym”.
Daniel stwierdził, że te rzeczy uczyni Michał:
- Daniela rozdział 12 werset 1: „Tego czasu powstanie Michał, książę wielki, który się zastawia za synami ludu twego; a będzie czas uciśnienia, jakiego nie było, jako narody poczęły być, aż do tego czasu; tego, mówię, czasu wyswobodzony będzie lud twój, ktokolwiek znaleziony będzie napisany w księgach”.
Porównaj to z ewangelią Mateusza rozdziałem 24 wersetem 21:
- „Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie” – naonczas, czyli kiedy? Werset 3: „A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności: Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i końca świata?”
Michał jest nazywany Archaniołem, tzn. głównym Posłańcem (list Judy rozdział 1 werset 9: „Lecz Michał Archanioł, gdy się z dyjabłem rozpierając wadził o ciało Mojżeszowe, nie śmiał podnieść przeciwko niemu sądu bluźnierczego, ale rzekł: Niech cię Pan zgromi”), którym jest nasz Pan, ponieważ może być tylko jeden główny posłaniec Boga, Jezus:
- Malachiasza rozdział rozdział 3 werset 1: „Oto posyłam mego posłańca, który przygotuje drogę przed moim obliczem. I nagle przybędzie do swojej świątyni Pan, którego wy szukacie, Posłaniec przymierza, którego wy pragniecie. Oto przyjdzie, mówi PAN zastępów”,
- Psalm 34 werset 8: „Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich”.
(polecamy w tej mierze, oraz dla uzupełnienia tych myśli, także artykuł: „Szaliach – posłaniec Boży” – gdzie między innymi jest wytłumaczenie dlaczego on „jest taki jak Bóg”, jako że szaliach danej osoby jest jak ona sama).
To dlatego słowo „archanioł” nigdy nie występuje w Biblii w liczbie mnogiej – „archaniołowie”. Gdyby było więcej archaniołów niż jeden, mówiąc o Michale, Juda nazwałby Go „jednym z archaniołów”, lecz ponieważ jest tylko jeden, nazywa Go „tym archaniołem” (niestety nie widać tego za bardzo w polskich przekładach Biblii, ale, prócz oryginału, np. w angielskich przekładach można zauważyć, że nie jest o nim mowa jako o „an archangel”, ale o „the archangel” – gdzie przedimek nieokreślony a lub an sugeruje w języku angielskim istnienie większej liczby osób lub rzeczy poprzedzonych tym przedimkiem, natomiast przedimek określony the sugeruje wyłączność, wyjątkowość, jedyność takiego rzeczownika).
To, że w cytowanym wyżej 1 Tesaloniczan rozdziale 4 wersecie 16 przymiotnik „archanielski” odnosi się do Jezusa, oczywiste jest na podstawie faktu, że to Jego głos potrząsa w drugim adwencie (w czasie jego drugiej obecności) niebiosami i ziemią, sprawiając, że one znikają, a także budzi umarłych:
- Żydów rozdział 12 werset 26: „Którego głos wstrząsnął wówczas ziemią, a teraz obiecuje, mówiąc: Jeszcze raz wstrząsnę nie tylko ziemią, ale i niebem”;
- Ewangelia Jana rozdział 5 wersety 28 i 29: „(28) Niech was to nie dziwi, bo nadchodzi godzina, kiedy wszyscy, co spoczywają w grobach, usłyszą Jego głos. (29) Ci, których uczynki były dobre, wyjdą na zmartwychwstanie życia, ci zaś, którzy źle czynili, zmartwychwstaną na sąd”.
W czasie Jego drugiego adwentu niebiosa i ziemia uciekają przed Jego obliczem – Objawienie rozdział 20 werset 11: „Spojrzałem i zobaczyłem wielki, biały tron. Siedział na nim Ten, przed którego obliczem uciekła ziemia oraz niebo, i nie można już było znaleźć dla nich miejsca”.
Rozpłyną się one w Jego dniu, w okresie drugiego adwentu – 2 Piotra rozdział 3 wersety 7, 10 i 12: „(7) Za sprawą tego samego Słowa teraźniejsze niebo i ziemia zachowane są dla ognia, który pochłonie je w dniu sądu oraz zagłady bezbożnych ludzi. (…) (10) Dzień Pana nadejdzie jak złodziej. Wtedy niebo z trzaskiem przeminie, podstawy świata stopnieją w ogniu, ziemia odpowie za swoje działania i człowiek zda sprawę ze swoich dokonań. (…) (12) Mówię do was, oczekujących, a nawet pragnących przyśpieszyć nastanie dnia Bożego, w którym niebo zginie w ogniu i żar stopi podstawy świata”.
Tak więc – z powyższych powodów rozumiemy, że Michał i Jezus są tożsami – tą samą osobą, podobnie jak tożsami są (acz z innych powodów) Jezus i Logos, Jezus i Immanuel, itd.