Kontynuujemy omawianie tematu istnienia sposobności zbawienia dla niezbawionych zmarłych, podając dziesiąty powód nadziei dla niektórych z niezbawionych zmarłych: Biblia naucza, że podczas Tysiąclecia przekleństwo, które Adam ściągnął na rodzinę ludzką, będzie stopniowo zdejmowane w ciągu tysiąca lat.

Objawienie rozdział 21 wersety 3-5 („(3) I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi. (4) I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły. (5) I rzekł Ten, który siedział na tronie: Oto wszystko nowym czynię. I mówi: Napisz to, gdyż słowa te są pewne i prawdziwe”) wskazuje, że nastąpi to przez obecność Boskiego Przybytku [Namiotu Spotkania/Świątyni Izraela] (Chrystusa i Kościoła – 1 Koryntian rozdział 3 werset 17: „Jeśli ktoś niszczy przybytek Boga, tego zniszczy Bóg, gdyż przybytek Boga jest święty, a wy właśnie nim jesteście”; Efezjan rozdział 2 wersety 19-22: „(19) Tak więc nie jesteście już obcymi, przybyszami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga. (20) Stoicie na fundamencie apostołów i proroków. Jego kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus. (21) W Nim cała budowla, jako spójna całość, rośnie na święty przybytek w Panu. (22) W Nim również wy wspólnie się budujecie na mieszkanie Boga w Duchu”) wśród ludzi na ziemi.

Objawienie rozdział 22 wersety 1-3 („(1) Pokazał mi też rzekę wody życia. Lśniła jak kryształ, a wypływała z tronu Boga i Baranka. (2) Na środku ulicy miasta i po obu brzegach rzeki rosło drzewo życia. Wydawało ono dwanaście owoców. Rodziło owoc każdego miesiąca, a jego liście miały moc uzdrawiania narodów [inne przekłady: pogan]. (3) W mieście nie będzie już nic przeklętego. Stanie w nim tron Boga i Baranka. Jego słudzy podejmą swe zadania”) dowodzi tego na podstawie przebywania wśród ludzi Tronu Boga i Baranka (Boskiej królewskiej władzy sprawowanej przez Jezusa i Kościół), Rzeki Wody Życia (czystego Słowa Bożego) i Drzewa Życia (Jezusa i Kościoła).

1 Koryntian rozdział 15 wersety 24-26 („(24) Następnie przyjdzie koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy usunie wszystkie zwierzchności, każdą władzę i moc. (25) On bowiem musi królować, aż położy wszystkich wrogów pod swoje stopy. (26) A jako ostatni wróg usunięta zostanie śmierć”) wskazuje, że królewska władza Chrystusa wykorzeni w czasie Jego panowania każdą pozostałość uzurpacyjnego panowania szatana i jego wpływu na ludzi, którego głównymi skutkami są grzech, śmierć i grób.

1 Koryntian rozdział 15 wersety 54-57 („(54) Gdy już to, co zniszczalne, przyoblecze się w niezniszczalne, a to, co śmiertelne, przyoblecze się w nieśmiertelne, wtedy spełni się słowo, które zapisano: Zwycięstwo pochłonęło śmierć. (55) Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzie jest, o śmierci, twój oścień? (56) Żądłem śmierci jest grzech, a siłą grzechu jest Prawo. (57) Niech będą dzięki Bogu, który daje nam zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa”) dowodzi, że Kościół będzie uczestniczył z Jezusem w osiągnięciu tego zwycięstwa nad grzechem, śmiercią i grobem dla dobra ludzkości.

Ozeasza rozdział 13 werset 14 („Wybawię ich z mocy grobu, wykupię ich od śmierci. O śmierci, będę twoją śmiercią! O grobie, będę twoim zniszczeniem! Żal się ukryje przed moimi oczami”) podaje, że wszystko to będzie wynikiem okupowej ofiary Chrystusa. Chwała niech będzie Bogu za tak wspaniałą przyszłość!

Rozważanie to potwierdza, że szansa zbawienia czeka na tych, którzy nie mieli jej w tym życiu; wszyscy oni umarli bowiem pod przekleństwem, którego zniszczenie oznacza, że więcej nie będzie ono ciążyło nad nikim.