Czy ‚wszyscy’ z 1 Tymoteusza 2:4 oznacza każdego? cz.3 – Biblia uczy, że w wyniku miłości Bożej oraz śmierci Jezusa Chrystusa za wszystkich, by zbawić ich od wyroku Adamowego, wszyscy ludzie zostaną zaproszeni i wsparci by przyjść do harmonii z Bogiem
Posłuchaj lub pobierz mp3:
Rozważając kwestię: czy właściwym jest twierdzenie, że słowo „wszystkich” [greckie πᾶς (pas)] w takich wersetach jak 1 Tymoteusza rozdział 2 wersety 4 i 6 rzeczywiście oznacza wszystkich, biorąc pod uwagę, że są takie fragmenty Biblii, w którym to słowo oczywiście nie oznacza wszystkich – w poprzednim odcinku stwierdziliśmy, że chociaż słowo „wszyscy” [greckie πᾶς (pas)] w Piśmie Świętym – poza nielicznymi wyjątkami – prawie zawsze ma zastosowanie uniwersalne, i w związku z tym zadanie dostarczenia dowodu, że w danym przypadku akurat jest inaczej, spada na tego, kto tak twierdzi, to i tak wykażemy, że z trzech powodów w 1 Tymoteusza rozdziale 2 wersetach 4 i 6 słowo „wszyscy” oznacza każdego, a nie np. „wszelkiego pokroju”.
Poprzednio rozważyliśmy powód (1) – że Pismo Święte jasno naucza, że Bóg w swej miłości pragnie zbawienia od wyroku Adamowego każdego człowieka; oraz powód (2) – że Biblia także wyraźnie uczy, że Jezus Chrystus umarł, by wszystkich ludzi zbawić od wyroku Adamowego. Dziś natomiast zajmiemy się powodem (3) – że Biblia uczy, iż w wyniku miłości Bożej oraz śmierci Jezusa Chrystusa za wszystkich ludzi, w celu zbawienia od wyroku Adamowego, wszyscy ludzie zostaną zaproszeni i wsparci przez Ducha Świętego, by przyjść do harmonii z Bogiem.
Zauważmy następujące wersety, które bynajmniej nie są wyczerpującą listą odpowiednich ustępów Pisma Świętego (oraz, tak jak poprzednio, dla korzyści czytelników Przekładu Nowego Świata [dalej: PNŚ] przedstawiamy dla porównania te same wersety w brzmieniu właśnie owego przekładu):
- Psalm 2 werset 8: „Proś Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody i krańce ziemi w Twoje posiadanie”;
[PNŚ: „Proś mnie, bym ci dał narody w dziedzictwo i krańce ziemi w posiadanie”]; - Psalm 22 wersety 28-30: „(28) Wspomną i zawrócą do PANA ludzie z krańców ziemi, Złożą Mu pokłon wszystkie rodziny narodów. (29) Gdyż do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami! (30) Nasyceni skłonili się przed Nim wszyscy możni ziemi, Złoży hołd każdy schodzący do prochu, Który nie przedłużył życia swojej duszy”;
[PNŚ – tu to wersety 27-29: „(27) Wszystkie krańce ziemi wspomną i zawrócą do Jehowy. I pokłon ci oddadzą wszystkie rodziny narodów. (28) Albowiem władza królewska należy do Jehowy i on panuje nad narodami. (29) Wszyscy zamożni ziemi będą jeść i oddadzą pokłon; zegną się przed nim wszyscy, którzy zstępują do prochu, i żaden swej duszy nie zachowa przy życiu”]; - Psalm 86 werset 9: „Wszystkie narody, które stworzyłeś, przyjdą i oddadzą Ci pokłon, PANIE, i sławić będą Twe imię”;
[PNŚ: „Przyjdą wszystkie narody, któreś ty uczynił, i pokłonią się przed tobą. Jehowo, i oddadzą chwałę twemu imieniu”]; - Psalm 98 wersety 3 i 4: „(3) Odwołał się do swojej łaski, Do swej wierności względem Izraela — I wszystkie krańce ziemi zobaczyły, jak nas zbawia nasz Bóg. (4) Wznieś okrzyk na cześć PANA, cała ziemio! Niech tryśnie radość, śpiew i muzyka!”;
[PNŚ: „(3) Wspomniał na swą lojalną życzliwość i swą wierność wobec domu Izraela. Wszystkie krańce ziemi widziały wybawienie zgotowane przez naszego Boga. (4) Tryumfalnie wykrzykujcie do Jehowy, wszyscy ludzie na ziemi. Weselcie się i wołajcie radośnie, i grajcie”]; - Izajasza rozdział 2 wersety 2 i 3: „(2) Gdy nadejdą dni ostateczne, góra ze świątynią PANA będzie posadowiona na szczycie gór, będzie wzniesiona ponad pagórki i popłyną do niej wszystkie narody (3) Liczne ludy wyruszą, mówiąc: Chodźmy, wstąpmy na górę PANA, idźmy do domu Boga Jakuba, niech nas naucza swoich dróg, byśmy chodzili Jego ścieżkami; z Syjonu bowiem wyjdzie Prawo, a Słowo PANA z Jerozolimy”;
[PNŚ: „(2) I stanie się pod koniec dni, że góra domu Jehowy będzie utwierdzona ponad szczytem gór i wyniesiona ponad wzgórza; i popłyną ku niej wszystkie narody. (3) I wiele ludów pójdzie i powie: „Przyjdźcie i wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami”. Z Syjonu bowiem wyjdzie prawo, a słowo Jehowy – z Jerozolimy”]; - Izajasza rozdział 11 werset 9: „Nie będą wyrządzać zła ani krzywdy na całej mojej świętej górze. Bo znajomość PANA napełni ziemię jak wody wypełniają morze”;
[PNŚ: „Nie będą wyrządzać szkody ani przywodzić do zguby na całej mojej świętej górze; gdyż ziemia będzie napełniona poznaniem Jehowy, tak jak wody pokrywają morze”]; - Izajasza rozdział 25 werset 6: „Na tej górze PAN Zastępów przygotuje wszystkim narodom ucztę obfitującą w mięso i wyśmienite wina, ucztę z najprzedniejszych mięs i z najwyborniejszych win”;
[PNŚ: „I na tej górze Jehowa Zastępów wyprawi dla wszystkich ludów ucztę z potraw obficie nasączonych oliwą, ucztę z wina trzymanego na osadach, z potraw obficie nasączonych oliwą, pełnych szpiku, z wina trzymanego na osadach, przecedzonego”]; - Izajasza rozdział 29 wersety 18 i 24: „(18) W tym dniu głusi będą słyszeć słowa księgi, a oczy niewidomych przejrzą, wolne od mroku i ciemności! (24) Wówczas błądzący duchem nabiorą poznania, a ci, którzy szemrali, nauczą się rozumu”;
[PNŚ: „(18) I w owym dniu głusi usłyszą słowa księgi, a z mroku i z ciemności nawet oczy ślepych będą widzieć. (24) I ci, którzy błądzą w swym duchu, posiądą zrozumienie, a utyskujący nauczą się treści pouczenia”]; - Izajasza rozdział 35 wersety 5, 6 i 10: „(5) Wtedy przejrzą oczy niewidomych, otworzą się uszy głuchych. (6) Wtedy kulawy wyskoczy jak jeleń, a język niemych przemówi radośnie. Wody wytrysną na pustyni i strumienie na suchym stepie. (10) Odkupieni przez PANA powrócą i przyjdą na Syjon z weselem. Wieczna radość zagości na ich twarzach. Ogarnie ich szczęście i radość, a udręka i smutek ulecą daleko”;
[PNŚ: „(5) W owym czasie otworzą się oczy ślepych, zostaną też otworzone uszy głuchych. (6) Wówczas kulawy będzie się wspinał niczym jeleń, a język niemowy krzyknie wesoło. Bo wody wytrysną na pustkowiu oraz potoki na pustynnej równinie. (10) I odkupieni przez Jehowę powrócą, i przybędą na Syjon z radosnym wołaniem; a na głowie ich będzie weselenie się po czas niezmierzony. Osiągną radość i wesele, a smutek i wzdychanie uciekną”]; - Izajasza rozdział 40 werset 5: „Wtedy objawi się chwała PANA i ujrzy ją każde stworzenie. Tak orzekły usta PANA!”;
[PNŚ: „I objawi się chwała Jehowy, a ujrzy ją pospołu wszelkie ciało, bo usta Jehowy to powiedziały”]; - Izajasza rozdział 45 wersety 22 i 23: „(22) Nawróćcie się do mnie, a dostąpicie zbawienia, wszystkie krańce ziemi! Bo ja jestem Bogiem – i nie ma innego! (23) Przysięgam na siebie: z ust moich sprawiedliwość wychodzi, słowo nieodwołalne. Wszelkie kolano zginać się będzie przede mną i wszelki język na mnie przysięgać!”;
[PNŚ: „(22) „Nawróćcie się do mnie i bądźcie wybawieni, wy wszyscy na krańcach ziemi; bo ja jestem Bogiem i nie ma nikogo innego. (23) Na samego siebie przysiągłem – z moich własnych ust wyszło słowo w prawości, tak iż się nie wróci – że ugnie się przede mną każde kolano, każdy język przysięgnie”]; - Izajasza rozdział 52 werset 10: „PAN obnażył swoje święte ramię na oczach wszystkich narodów i wszystkie krańce ziemi ujrzą zbawienie naszego Boga”;
[PNŚ: „Jehowa obnażył swe święte ramię na oczach wszystkich narodów, a wszystkie krańce ziemi zobaczą wybawienie zgotowane przez naszego Boga”]; - Jeremiasza rozdział 31 werset 34: „I już nie będą nawzajem pouczać się i zachęcać: Poznajcie PANA! Wszyscy oni bowiem znać Mnie będą, od najmniejszego do największego — oświadcza PAN — ponieważ odpuszczę ich winę, a ich grzechu już nie wspomnę”;
[PNŚ: „”I już nikt nie będzie uczył swego towarzysza ani nikt swego brata, mówiąc: ‚Poznajcie Jehowę!’, wszyscy bowiem będą mnie znali, od najmniejszego z nich do największego z nich” – brzmi wypowiedź Jehowy. „Bo przebaczę ich przewinienie, a ich grzechu już więcej nie wspomnę”]; - Joela rozdział 2 werset 28 (w innych przekładach rozdział 3 werset 1): „A potem wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze; starcom waszym sny się śnić będą, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą”;
[PNŚ: „A potem stanie się, że wyleję mego ducha na wszelkie ciało i wasi synowie oraz wasze córki na pewno będą prorokować. A waszym starcom śnić się będą sny. Młodzieńcy wasi zaś będą mieć wizje”]; - Ewangelia Łukasza rozdział 2 wersety 10 oraz 31-34: „(10) I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem wszystkiego [greckie πᾶς (pas)] ludu. (31) które przygotowałeś przed obliczem wszystkich [greckie πᾶς (pas)] ludów: (32) Światłość, która oświeci pogan, i chwałę ludu twego izraelskiego. (33) A ojciec jego i matka dziwili się temu, co mówiono o nim. (34) I błogosławił im Symeon, i rzekł do Marii, matki jego: Oto ten przeznaczony jest, aby przezeń upadło i powstało wielu w Izraelu, i aby był znakiem, któremu się sprzeciwiać będą”;
[PNŚ: „(10) Lecz anioł rzekł do nich: „Nie bójcie się, oto bowiem oznajmiam wam dobrą nowinę o wielkiej radości, która będzie udziałem całego [greckie πᾶς (pas)] ludu. (31) które przygotowałeś na oczach wszystkich [greckie πᾶς (pas)] ludów, (32) światło ku usunięciu zasłony z narodów, jak również chwałę twego ludu, Izraela”. (33) A jego ojciec i matka zdumiewali się tym, co o nim mówiono. (34) Symeon również ich pobłogosławił, ale do Marii, jego matki, rzekł: „Oto tego dano, by upadło i ponownie powstało wielu w Izraelu, oraz na znak, przeciw któremu będzie się mówić”]; - Ewangelia Jana rozdział 1 werset 9: „Ten był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego [greckie πᾶς (pas)] człowieka przychodzącego na świat”;
[PNŚ: „Prawdziwe światło, które oświetla człowieka każdego pokroju [greckie πᾶς (pas)], miało właśnie przyjść na świat”]; - Ewangelia Jana rozdział 12 werset 32: „A gdy Ja będę podniesiony z ziemi, wszystkich [greckie πᾶς (pas)] pociągnę do siebie”;
[PNŚ: „Ja jednak, jeśli będę z ziemi zostanę uniesiony w górę, pociągnę ku sobie ludzi wszelkiego pokroju [greckie πᾶς (pas)]”]; - Tytusa rozdział 2 werset 11: „Objawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich [greckie πᾶς (pas)] ludzi”;
[PNŚ: „Albowiem ujawniła się niezasłużona życzliwość Boża, niosąca wybawienie ludziom wszelkiego pokroju [greckie πᾶς (pas)]”]; - Tytusa rozdział 3 werset 4: „Gdy jednak objawiła się dobroć i miłość naszego Zbawcy, Boga, do ludzi”;
[PNŚ: „Kiedy jednak ze strony naszego Wybawcy, Boga, została ujawniona życzliwość i miłość do człowieka”]; - Objawienie rozdział 22 werset 17: „A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech rzecze: Przyjdź! A kto pragnie, niech przyjdzie; a kto chce, niech bierze wodę żywota darmo”;
[PNŚ: „A duchy i oblubienica bezustannie mówią: „Przyjdź!” I każdy, kto słyszy, niech powie: „Przyjdź!” I każdy, kto jest spragniony, niech przyjdzie; każdy, kto chce, niech bierze wodę życia darmo”].