W poprzednich odcinkach zauważyliśmy, że powszechność uniwersalnego zastosowania greckiego słowa πᾶς (pas) – w Biblii – to jest zastosowania go do wszystkich/każdego, sprawia, że zadanie dostarczenia dowodu, że w danym przypadku akurat jest inaczej, spada na tego, kto tak twierdzi – że na przykład w 1 Tymoteusza rozdziale 2 wersetach 4 i 6 zachodzi jeden z nielicznych przykładów, w którym znaczenie tego słowa byłoby w jakiś sposób ograniczone. Nie poprzestając na tym stwierdzeniu w kolejnych odcinkach rozważyliśmy trzy argumenty udowadniające, że w 1 Tymoteusza rozdziale 2 wersetach 4 i 6 owo słowo „wszyscy” oznacza każdego człowieka bez wyjątku (a nie na przykład: „wszelkiego pokroju”). Wykazaliśmy w nich:

1. że Pismo Święte jasno naucza, że Bóg w swej miłości pragnie zbawienia od wyroku Adamowego każdego człowieka;
2. że Biblia także wyraźnie uczy, że Jezus Chrystus umarł, by wszystkich ludzi zbawić od wyroku Adamowego;
3. że Biblia uczy, iż w wyniku miłości Bożej oraz śmierci Jezusa Chrystusa za wszystkich ludzi, w celu zbawienia od wyroku Adamowego, wszyscy ludzie zostaną zaproszeni i wsparci przez Ducha Świętego, by przyjść do harmonii z Bogiem.

Jeśli uważnie przestudiujemy 1 Tymoteusza rozdział 2 wersety 4 i 6, zauważymy, że te trzy myśli są tam wyraźnie podkreślone: „(4) który chce, aby WSZYSCY [greckie πᾶς (pas)] ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. (…) (6) który siebie samego złożył jako okup za WSZYSTKICH [greckie πᾶς (pas)], aby o tym świadczono we właściwym czasie”.

Odnośnie myśli (1) – w wersecie 4 Apostoł na pierwszym miejscu otwarcie oświadcza, że Boska dobra wola – miłość – obejmuje całą rodzinę ludzką po to, by mogła ona być zbawiona od wyroku Adamowego: „Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni [nie wiecznie, lecz od wyroku Adamowego]”.

O myśli (2) – ofierze okupu Jezusa złożonej za wszystkich ludzi – bezpośrednio naucza werset 6, gdzie św. Paweł mówi o Jezusie Chrystusie, iż On „siebie samego złożył [na śmierć] jako okup [równoważną cenę] za wszystkich [Adama i cały rodzaj będący w chwili grzechu w jego biodrach]”.

Wersety 4 i 6 uczą także o myśli (3) – czyli o propozycji pomocy Ducha dla wszystkich ludzi ku zbawieniu: „Który chce, aby wszyscy ludzie … doszli do poznania prawdy … aby o tym świadczono we właściwym czasie [podczas Tysiąclecia]”.

Dowodzi to zatem, że „wszyscy” w 1 Tymoteusza rozdziale 2 wersetach 4 i 6 oznacza nie „ludzi wszelkiego pokroju”, lecz każdego z rodzaju Adama, łącznie z nim samym.