W poprzednim odcinku wskazaliśmy ze Słowa Bożego, że początkowo ludzie zostali stworzeni na „obraz” i „podobieństwo” Boże i zastanowiliśmy się co to znaczy. Jednak jak zauważa święty Paweł (Hebrajczyków rozdział 2 werset 8 – dla kontekstu zacytujemy od wersetu 6: „(6) Ktoś przekazał o tym następujące świadectwo: Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego? (7) Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, chwałą i czcią go ukoronowałeś… (8) Wszystko poddałeś pod jego stopy! Otóż skoro poddał mu wszystko, to nie zostawił niczego, co nie byłoby mu poddane. Na razie jednak jeszcze nie widzimy, by wszystko było mu poddane”), obraz i podobieństwo Boże (pierwotna doskonałość istoty i panowanie) zostały utracone. Miejsce obrazu Boga zastąpiła fizyczna, umysłowa, moralna i religijna degradacja, a w miejsce podobieństwa do Boga nastała tyrania przeklętej ziemi (1 Mojżeszowa rozdział 3 wersety 17-19: „(17) W końcu zwrócił się do Adama: Ponieważ posłuchałeś swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz zdobywał pożywienie i to po wszystkie dni swojego życia! (18) Będzie ci rodzić ciernie i osty, a pokarmem ci będą zbiory pól. (19) W pocie czoła będziesz jadł chleb, aż powrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty — bo jesteś prochem i obrócisz się w proch”) nad człowiekiem, wielce uciskając go aż do momentu odebrania mu życia.

Pismo Święte zapewnia nas, że wszystko to stało się udziałem człowieka z powodu grzechu Adama, który był przykładem człowieka w pierwszej próbie:

• 1 Mojżeszowa rozdział 3 wersety 1-24 (zacytujemy tylko niektóre z nich, choć warto przeczytać wszystkie): „(…) (6) Kobieta przyjrzała się owocom. Wydały jej się warte spróbowania, wyglądały pięknie, a ponadto dzięki nim mogło się ziścić jej pragnienie poznania. Sięgnęła więc po owoc, zerwała i zjadła. Podała też mężowi, który z nią przebywał. On również zjadł. (…) (17) W końcu zwrócił się do Adama: Ponieważ posłuchałeś swojej żony i zjadłeś z drzewa, o którym ci powiedziałem: Nie wolno ci z niego jeść! Z powodu ciebie ziemia będzie przeklęta! W trudzie będziesz zdobywał pożywienie i to po wszystkie dni swojego życia! (18) Będzie ci rodzić ciernie i osty, a pokarmem ci będą zbiory pól. (19) W pocie czoła będziesz jadł chleb, aż powrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty — bo jesteś prochem i obrócisz się w proch. (…) (23) Dlatego PAN, Bóg, usunął człowieka z ogrodu Eden, aby uprawiał ziemię, z której został wzięty. (…)”;
• Rzymian rozdział 5 wersety 12-21: „(12) Dlatego jak przez jednego człowieka wszedł na świat grzech, a jako skutek grzechu śmierć, tak też śmierć dotknęła wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. (13) Grzech przecież był na świecie, zanim wprowadzono Prawo, choć póki nie ma Prawa, grzechu się nie liczy. (14) Śmierć jednak panowała od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli w podobny sposób jak Adam, będący odpowiednikiem Tego, którego przyjście miało dopiero nastąpić. (15) Jednak z darem łaski jest inaczej niż z upadkiem. O ile jeden upadek ściągnął śmierć na wielu ludzi, o tyle łaska Boża i dar tej łaski wyjednany przez jednego człowieka, Jezusa Chrystusa, wielu ludziom przyniosły obfitość dobrodziejstw. (16) Inaczej też niż w przypadku tego jednego, który zgrzeszył, jest ze wspomnianym darem. O ile wyrok za jeden upadek ściągnął potępienie, o tyle dar łaski niesie usprawiedliwienie z powodu wielu upadków. (17) Bo jeśli przez jednego, z powodu jego upadku, zapanowała śmierć, tym bardziej przez jednego, Jezusa Chrystusa, w tych, którzy dostępują ogromu łaski i otrzymują dar sprawiedliwości, zapanuje życie. (18) A zatem jak jeden upadek doprowadził do potępienia wszystkich ludzi, tak jeden akt sprawiedliwości przyniósł wszystkim ludziom życiodajne usprawiedliwienie. (19) Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi. (20) Prawo natomiast wkroczyło, by pomnożyć upadek. Gdzie zaś wiele grzechu, tam jeszcze więcej łaski, (21) tak aby jak grzech panował sprowadzając śmierć, łaska panowała niosąc sprawiedliwość i wiodąc do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana”;
• 1 Koryntian rozdział 15 wersety 21-22: „(21) Skoro bowiem przez człowieka wkroczyła śmierć, przez człowieka też nadejdzie zmartwychwstanie. (22) Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni”.

Obecnie rodzina ludzka jest tylko wrakiem tego, czym była w Adamie i Ewie. Ten smutny, upadły stan naszego rodzaju wielce przemawia do współczucia naszego Stwórcy, który pomimo wydania wyroku, będącego wyrazem Jego niezadowolenia (śmierci, nie wiecznego życia w mękach), pamiętał o miłosierdziu wobec upadłego i potępionego człowieka, posyłając na świat Swego umiłowanego Syna jako cenę wykupienia człowieka ze śmierci:

• ewangelia Mateusza rozdział 20 werset 28: „Podobnie Syn Człowieczy nie przyszedł, by Mu służono, ale aby służyć i oddać swoje życie na okup za wielu”;
• 1 Tymoteusza rozdział 2 wersety 4-6: „(4) Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. (5) Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, (6) Który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie”;
• ewangelia Jana rozdział 3 werset 17: „Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”;
• Rzymian rozdział 5 wersety 7-8 oraz 16-19 (częściowo cytowane powyżej): „(7) Rzadko ktoś umiera za sprawiedliwego. Może za dobrego gotów byłby ktoś umrzeć. (8) Bóg natomiast daje dowód swojej miłości do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł. (…) (16) Inaczej też niż w przypadku tego jednego, który zgrzeszył, jest ze wspomnianym darem. O ile wyrok za jeden upadek ściągnął potępienie, o tyle dar łaski niesie usprawiedliwienie z powodu wielu upadków. (17) Bo jeśli przez jednego, z powodu jego upadku, zapanowała śmierć, tym bardziej przez jednego, Jezusa Chrystusa, w tych, którzy dostępują ogromu łaski i otrzymują dar sprawiedliwości, zapanuje życie. (18) A zatem jak jeden upadek doprowadził do potępienia wszystkich ludzi, tak jeden akt sprawiedliwości przyniósł wszystkim ludziom życiodajne usprawiedliwienie. (19) Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi”.