Kolejnymi stosownymi fragmentami wskazującymi, iż jednym z celów powrotu Jezusa jest udzielenie sposobności restytucji całej ludzkiej rodzinie – żyjącym i zmarłym, są:

Rzymian rozdział 14 werset 9 („Chrystus po to umarł i zmartwychwstał, aby panować nad umarłymi oraz nad żywymi”) wyraźnie mówi nam, że Chrystus umarł (oddał Siebie jako nasz okup) po to, by mógł stać się Panem, Władcą – zarówno żyjących, jak i umarłych. Dlatego przez Swoją śmierć będzie On błogosławić w Królestwie cały umarły rodzaj Adama.

Filipian rozdział 2 wersety 6-8 („(6) On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, (7) lecz ogołocił Samego Siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznych przejawach uznany za człowieka, (8) uniżył Samego Siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci — a śmierci krzyżowej”) opisują Jego ofiarniczą śmierć, a wersety 9-11 („(9) Dlatego Bóg szczególnie Go wywyższył i obdarzył imieniem znaczącym więcej niż wszelkie inne, (10) aby na imię Jezus zgięło się każde kolano w niebie, na ziemi, pod ziemią, (11) i aby każdy język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem — na chwałę Boga Ojca”) pokazują Jego późniejsze wyniesienie do stanowiska Władcy nad (1) wszystkimi w niebie, co miało miejsce w czasie Jego wniebowstąpienia; (2) nad wszystkimi na ziemi, co jeszcze nie nastąpiło, lecz nastąpi po Jego powrocie w Królestwie; oraz (3) nad wszystkimi pod ziemią [umarłymi], co także jeszcze nie nastąpiło, lecz jest w trakcie oczekiwania na Jego drugi adwent i Królestwo, kiedy to, tak jak w niebie, każdy język na ziemi i pod ziemią uzna Go za Pana, wielbiąc tym samym Boga.

Zwróćmy także uwagę na przysięgę Boga w tej właśnie sprawie u Izajasza w rozdziale 45 wersetach 22 i 23 („(22) Zwróćcie się do Mnie, skorzystajcie ze zbawienia, wy, ze wszystkich krańców ziemi, gdyż Ja jestem Bogiem i nie ma innego! (23) Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszło to, co słuszne, Słowo, które nie zostanie cofnięte, że przede Mną zegnie się każde kolano i każdy język wyzna”), pamiętając, że przysięga ta jest oparta na Przymierzu Potwierdzonym Przysięgą i je wyjaśnia (1 Mojżeszowa rozdział 22 wersety 16 i 18: „(16) mówiąc: Przysięgam na siebie samego – wypowiedź Jahwe – że ponieważ postąpiłeś tak, iż nie odmówiłeś mi nawet swego syna-jedynaka, (…) (18) Wszystkie zaś narody ziemi doznają błogosławieństwa za pośrednictwem twojego potomstwa za to, że posłuchałeś mego rozkazu”), przez co Bóg zobowiązał się wobec Chrystusa i Kościoła – Potomstwa/Nasienia (Galacjan rozdział 3 wersety 8, 16, 28 i 29: „(8) Pismo zaś, które przewidywało, że Bóg będzie usprawiedliwiał pogan na podstawie wiary, już wcześniej zapowiedziało Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody. (…) (16) Odnosząc to do Abrahama, trzeba zauważyć, że otrzymał on obietnice dla siebie i swego potomka. Słowo potomstwo bowiem, użyte w obietnicy, występuje w liczbie pojedynczej, a nie mnogiej. Chodzi więc o potomka — jednego, nie wielu. Tym potomkiem jest Chrystus. (…) (28) Nie ma już znaczenia, czy ktoś jest Żydem, czy Grekiem, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą — wszyscy jesteście jednością w Jezusie Chrystusie. (29) A jeśli zawieracie się w Chrystusie, to jesteście potomstwem Abrahama, dziedzicami — według obietnicy”), że użyje ich do błogosławienia wszystkich rodzin, narodów i rodzajów ziemi, w wyniku czego cała ziemia napełni się Jego chwałą:

• 4 Mojżeszowa rozdział 14 werset 21: „Lecz na moje życie – chwała PANA napełni całą ziemię!”;
• Psalm 72 werset 19: „Błogosławione na wieki chwalebne Jego imię; niech się cała ziemia napełni Jego chwałą! Niech się tak stanie – niech się stanie!”;
• Izajasza rozdział 11 werset 9: „Zła ani krzywdy wyrządzać nie będą na całej świętej mej Górze. Bo jak wody wypełniają morze, tak poznanie Jahwe napełni ziemię”;
• Abakuka rozdział 2 werset 14: „Bo jako wody napełniają morze, tak napełni się ziemia znajomością chwały Jahwe”;
• Ewangelia Mateusza rozdział 6 werset 10: „Niech przyjdzie Twoje królestwo, niech się spełnia Twoja wola, jak w niebie, tak i na ziemi”.

A ponieważ ogromna większość zmarła nie otrzymując błogosławieństwa, wersety te (Izajasza rozdział 45 wersety 22 i 23) oznaczają ich obudzenie w celu jego dostąpienia. Widzimy więc, że jednym z celów powrotu Chrystusa jest błogosławienie sposobnościami restytucji całej ludzkiej rodziny – żyjących i zmarłych, co jest właśnie naszym (11) argumentem na rzecz istnienia nadziei dla niezbawionych zmarłych.