Dość powszechnym przekonaniem jest, że istnieją tylko dwie drogi – a z nich tylko jedna droga jest drogą zbawienia:

• ewangelia Mateusza rozdział 7 wersety 13-14: „(13) Wchodźcie przez ciasną bramę, gdyż przestronna jest brama i SZEROKA DROGA, KTÓRA PROWADZI DO ZGUBY, i wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. (14) Natomiast ciasna jest brama oraz WĄSKA DROGA, KTÓRA PROWADZI DO ŻYCIA — i niewielu tych, którzy ją znajdują”.

Ale nie jest prawdą, że ta „szeroka droga” i „wąska droga” to są jedyne drogi, o których mówi Biblia.

To prawda – ta, otwarta w Wieku Ewangelii, „wąska droga”, czy też „wąska ścieżka” jest drogą do indywidualnego zbawienia „wybranych” w zbawieniu wyborczym – tych niewielu, którzy ją znajdują (polecamy w tym miejscu serię „Wybór i wolna łaska”), i uczestniczą w „Wysokim/niebiańskim powołaniu” (Hebrajczyków rozdział 3 werset 1: „Dlatego, bracia święci, UCZESTNICY NIEBIESKIEGO POWOŁANIA, zwróćcie uwagę na Apostoła i Najwyższego Kapłana naszego wyznania, Chrystusa Jezusa”) do życia w niebie – na poziomie duchowym (2 Piotra rozdział 1 werset 4: „Przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice [owo wysokie/niebiańskie powołanie], abyście przez nie stali się uczestnikami BOSKIEJ NATURY”).

Jest to droga trudna i wąska, pełna kamieni, droga na której szatan czyha jako lew na każde potknięcie kroczących nią; droga niejasna i pełna drapieżników, droga na której trzeba się strzec przed byciem zwiedzionym:

• 1 Piotra rozdział 5 wersety 8-9: „(8) Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Wasz przeciwnik, diabeł, krąży jak ryczący lew i szuka, kogo by pożreć. (9) Mocni wiarą stawiajcie mu opór. Wiedzcie, że takie same cierpienia muszą znosić wasi bracia w świecie”;
• ewangelia Mateusza rozdział 24 werset 24: „Powstaną bowiem fałszywi chrystusowie i fałszywi prorocy i dokonywać będą wielkich znaków i cudów, aby – o ile można – zwieść także wybranych”;
• ewangelia Mateusza rozdział 7 werset 15: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami”;
• Dzieje Apostolskie rozdział 20 werset 29: „Wiem też, że gdy mnie tu zabraknie, zjawią się wśród was wilki drapieżne, nie oszczędzające trzody”;
• Izajasza rozdział 8 wersety 14-15: „(14) On będzie wam świętością, kamieniem potknięcia i skałą obrazy dla obu domów Izraela, sidłem i siecią dla mieszkańców Jerozolimy. (15) I potknie się u nich wielu — upadną i będą złamani, wpadną w sidła i zostaną schwytani!”;
• 1 Piotra rozdział 2 werset 8: „Ale też kamieniem, o który się potkną, i skałą zgorszenia; ci, którzy nie wierzą Słowu, potykają się oń, na co zresztą są przeznaczeni”;
• 2 Koryntian rozdział 4 wersety 3 i 4: „(3) A jeśli nasza ewangelia jest zakryta, to jest zakryta dla tych, którzy giną; (4) W których bóg tego świata zaślepił umysły, w niewierzących, aby nie świeciła im światłość chwalebnej ewangelii Chrystusa, który jest obrazem Boga”.

Ale Biblia zapowiada także, że będzie dostępna jeszcze inna droga zbawienia – „bity trakt, droga zwana świętą” – droga publiczna, droga relatywnie łatwa i prosta – z jasno wytyczonymi zasadami, pozbawiona kamieni; droga bezpieczna – na której nie będzie ani owego lwa, ani owych drapieżników:

• Izajasza rozdział 35 wersety 8 i 9: „(8) I będzie tam BITY TRAKT, DROGA ZWANA ŚWIĘTĄ. Nie będzie nią chodził nieczysty, a On będzie strzegł idącego i nie zbłądzą na niej nawet niemądrzy. (9) Nie będzie tam lwa, drapieżnik tam nie wstąpi, nikt go tam nie spotka. Pójdą nią natomiast odkupieni”.

(Kontekst wskazuje że droga ta będzie przeznaczona dla przynajmniej niektórych z nie zbawionych – niewybranych – zmarłych, a cały rozdział dowodzi, że opisany jest tu Wiek Tysiąclecia = Tysiącletnie Królestwo Chrystusa, czyli, że to wtedy ta „droga święta”, droga zbawienia „z wolnej łaski”, zostanie otwarta: wersety 5, 6, 9 i 10 „(5) Wtedy otworzą się oczy niewidomych i uszy niesłyszące usłyszą. (6) Chromy podskoczy jak jeleń i radośnie zawoła niemy, gdyż na pustyni wytryśnie woda, na stepie popłyną potoki. (…) (9) Nie będzie tam lwa, drapieżnik tam nie wstąpi, nikt go tam nie spotka. Pójdą nią natomiast odkupieni. (10) I wrócą wykupieni przez PANA, i przyjdą na Syjon z okrzykiem. Wieczna radość będzie nad ich głową, ogarnie ich wesele i radość, a prysną smutek i wzdychanie”);

• Objawienie rozdział 20 werset 3: „(3) I wtrącił go [szatana] do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony”;
• Efezjan rozdział 5 werset 14: „Dlatego mówi Pismo: Ocuć się, który śpisz i powstań od umarłych, a oświeci cię Chrystus”;
• Izajasza rozdział 29 wersety 18 i 24: „(18) W tym dniu głusi będą słyszeć słowa księgi, a oczy niewidomych przejrzą, wolne od mroku i ciemności!” „(24) Ci, którzy duchowo błądzili, nabiorą rozumu, a ci, którzy szemrali, przyjmą pouczenie”;
• ewangelia Jana rozdział 1 werset 9: „Ten był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat” [jeśli nie w tym życiu, to po powstaniu z martwych];
• Izajasza rozdział 60 wersety 1-4 i 18-21 (oraz te pomiędzy, ale za długo by cytować): „(1) Powstań, zajaśniej, gdyż nadeszło twe światło, a chwała PANA rozbłysła nad tobą! (2) Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsta chmura — narody, ale nad tobą rozbłyśnie PAN, a Jego chwała ukaże się nad tobą. (3) Ku twemu światłu wyruszą [tą „drogą świętą”] narody, a ku promieniom twojego blasku — królowie. (4) Podnieś oczy! Rozejrzyj się wokół! Gromadzą się wszyscy, przychodzą do ciebie, twoi synowie nadciągają z daleka, a twoje córki niesione są na rękach. (…) (18) W twojej ziemi nie usłyszy się o przemocy ani o spustoszeniu i zniszczeniu w twych granicach. Wtedy nazwiesz swoje mury zbawieniem, a swoje bramy pieśnią chwały. (19) Światłem za dnia nie będzie ci już słońce, a blask księżyca nie będzie świecił w nocy, lecz PAN będzie twoim wiecznym światłem i Bóg będzie twą ozdobą. (20) Twoje słońce już nie będzie zachodziło ani księżyc nie będzie zanikał, gdyż PAN będzie twoim wiecznym światłem — i zakończą się dni twej żałoby. (21) A twój lud? Wszyscy będą sprawiedliwi i na wieki posiądą ZIEMIĘ — jako latorośl zasadzona przeze Mnie, dzieło moich rąk służące mej sławie”;
• Izajasza rozdział 62 wersety 10-12: „(10) Przechodźcie, przechodźcie przez bramy! Torujcie DROGĘ ludowi! Wyrównujcie, wyrównujcie TRAKT, oczyszczajcie z kamieni! Wznieście znak dla narodów! (11) Oto Jahwe obwieszcza po krańce ziemi: „Powiedzcie córze Syjonu: Oto nadchodzi twoje zbawienie! Oto Jego zapłata jest z Nim, a przed Nim — Jego odpłata. (12) Będą go nazywać „świętym narodem”, „odkupionymi Jahwe”, ciebie zaś będą nazywać „Poszukiwaną”, „Miastem nie opuszczonym””.