Kolejnym, (16) argumentem za istnieniem nadziei dla niezbawionych zmarłych jest to, że Wiek Tysiąclecia i Dzień Sądu są równoznaczne (tożsame) – jest tak dlatego, ponieważ w Dniu Sądu będą wykonywane tylko te rzeczy, które mają być czynione w Tysiącleciu.

Następujące wersety dowodzą tożsamości Tysiąclecia i Dnia Sądu (tego, że są one tym samym okresem czasu):

• 2 Tymoteusza rozdział 4 werset 1: „Zaklinam cię więc przed Bogiem i Panem Jezusem Chrystusem, który będzie sądził żywych i umarłych w czasie swego przyjścia i swego królestwa”;
• Ewangelia Łukasza rozdział 22 wersety 29 i 30: „(29) I ja przekazuję wam królestwo, jak mnie przekazał mój Ojciec; (30) Abyście jedli i pili za moim stołem w moim królestwie, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela”;
• Ewangelia Mateusza rozdział 19 werset 28: „Zapewniam was — odpowiedział Jezus — że wy, którzy poszliście za Mną, przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie swojej chwały, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście plemion Izraela”;
• Abdiasza rozdział 1 werset 21: „I wstąpią wybawiciele na górę Syon, aby sądzili górę Ezawa; a tak będzie królestwo samego Pana”;
• Jeremiasza rozdział 23 wersety 5 i 6: „(5) Oto nadchodzą dni, mówi PAN, w których wzbudzę Dawidowi sprawiedliwą Latorośl i będzie panować Król, i będzie mu się szczęściło; będzie wykonywał sąd i sprawiedliwość na ziemi. (6) Za jego dni Juda będzie zbawiona, a Izrael będzie mieszkał bezpiecznie. A to jest jego imię, którym będą go nazywać: PAN NASZĄ SPRAWIEDLIWOŚCIĄ”;
• Jeremiasza rozdział 33 wersety 14-16: „(14) Oto nadchodzą dni, mówi PAN, kiedy utwierdzę to dobre słowo, które zapowiedziałem domowi Izraela i domowi Judy. (15) W tych dniach i w tym czasie sprawię, że wyrośnie Dawidowi Latorośl sprawiedliwa. Będzie on sprawował sąd i wymierzał sprawiedliwość na ziemi. (16) W tych dniach Juda będzie zbawiona, a Jerozolima będzie mieszkać bezpiecznie. A takie jest imię, którym będą ją nazywać: PAN naszą sprawiedliwością”;
• Izajasza rozdział 32 werset 1: „Oto król będzie królował w sprawiedliwości, a książęta w sądzie panować będą”;
• Psalm 72 wersety 1-4: „(1) Dla Salomona. Boże, przekaż Twą władzę królowi, naucz go Twojej sprawiedliwości, (2) aby sądził lud Twój sprawiedliwie i godziwie Twoich ubogich. (3) Niech góry przyniosą Jego ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość. (4) On obroni ubogich spośród ludu, ocali synów nędzarzy, a poniży ciemiężyciela”.

Jak wiemy, wszyscy zmarli zostaną obudzeni na początku Dnia Sądu:

• Ewangelia Jana rozdział 5 wersety 28 i 29: „(28) Niech was to nie dziwi, bo nadchodzi godzina, kiedy wszyscy, co spoczywają w grobach, usłyszą Jego głos. (29) Ci, których uczynki były dobre, wyjdą na zmartwychwstanie życia, ci zaś, którzy źle czynili, zmartwychwstaną na sąd”;
• Ewangelia Jana rozdział 11 werset 24-ty: „(24) Marta na to: Wiem, że zmartwychwstanie — przy zmartwychwstaniu, w dniu ostatecznym”;
• Objawienie rozdział 20 wersety 11 i 12: „(11) I ujrzałem wielki biały tron i na nim Siedzącego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. (12) I ujrzałem umarłych — wielkich i małych — stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest [księgą] życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów”.

A więc wszyscy umarli powstają na początku Tysiąclecia. W Tysiącleciu zaś wszyscy otrzymają pomoc ku zbawieniu; a więc skoro Tysiąclecie i Dzień Sądu są tożsame – są innymi nazwami tego samego okresu, to wszyscy otrzymają pomoc ku zbawieniu w Dniu Sądu – zatem jest nadzieja dla niezbawionych w tym życiu zmarłych.

(Więcej na temat tożsamości Dnia Sądu i Wieku Tysiąclecia można znaleźć w serii „Dzień Sądu”, szczególnie od tego odcinka)