Jako dziewiąty argument dowodzący istnienia sposobności dla tych nie zbawionych zmarłych, którzy nie mieli możliwości osiągnięcia zbawienia obecnie działającego, przedstawiamy fakt, że wszystkie rzeczy składające się na możliwość osiągnięcia zbawienia staną się udziałem wszystkich, którzy kiedykolwiek żyli; tak więc ci, którzy nie otrzymali tych błogosławieństw w tym życiu, otrzymają je po wzbudzeniu z martwych.

Bez trudności rozpoznamy, że na możliwość uzyskania zbawienia składają się:

1. zniesienie wyroku Adamowego,
2. poznanie Boskiej Prawdy,
3. warunki sprzyjające sprawiedliwości, a niesprzyjające grzechowi,
4. pociągnięcie do Chrystusa,
5. uznanie Chrystusa i poddanie się Jemu,
6. oferta poświęcenia, oraz
7. oferta Ducha Świętego.

Jeśli zdołamy dowieść, że tych siedem przesłanek będzie udziałem całej rodziny ludzkiej, która nie miała takiej sposobności w tym życiu, stanie się to dowodem, że doświadczy ich ona w życiu przyszłym, a więc że jest nadzieja dla tych nie zbawionych zmarłych, którzy nie mieli szansy uzyskania zbawienia w obecnym życiu. W kolejnych odcinkach będziemy więc udowadniać na podstawie Biblii, że tych siedem czynników będzie udziałem wszystkich niewybranych.

Przesłanka (1) jest prawdziwa – wszyscy zostaną uwolnieni od wyroku Adamowego, co oznacza, że wszyscy będą wzbudzeni z martwych, gdyż wyrokiem Adamowym jest śmierć:

• 1 Mojżeszowa rozdział 2 werset 17: „Ale z drzewa wiadomości dobrego i złego, jeść z niego nie będziesz; albowiem dnia, którego jeść będziesz z niego, śmiercią umrzesz”,
• Rzymian rozdział 5 werset 12: „Dlatego jak przez jednego człowieka wszedł na świat grzech, a jako skutek grzechu śmierć, tak też śmierć dotknęła wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”;
• Rzymian rozdział 6 werset 23: „Gdyż zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem Bożej łaski jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie, naszym Panu”,
• 1 Koryntian rozdział 15 wersety 21 i 22: „(21) Skoro bowiem przez człowieka wkroczyła śmierć, przez człowieka też nadejdzie zmartwychwstanie. (22) Bo jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni”.

A zatem uwolnienie ich od wyroku śmierci oznacza wyprowadzenie ich ze śmierci, ich bycie bez potępienia Adamowego. Następujące wersety Pisma Świętego dowodzą, że na podstawie śmierci Chrystusa za każdego, wszyscy będą zbawieni (uwolnieni) od Adamowego wyroku śmierci:

• Rzymian rozdział 5 wersety 18 i 19: „(18) A zatem, jak z powodu występku jednego człowieka wyrok potępiający dotknął wszystkich ludzi, tak też z powodu jednego czynu usprawiedliwiającego do wszystkich ludzi przyszło usprawiedliwienie dające życie. (19) Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stanie się sprawiedliwymi”;
• Rzymian rozdział 11 werset 26: „W ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, zgodnie ze słowami: Z Syjonu przyjdzie Wybawca i usunie bezbożność Jakuba”;
• 1 Tymoteusza rozdział 2 wersety 4-6: „(4) który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. (5) Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus, (6) który siebie samego złożył jako okup za wszystkich, aby o tym świadczono we właściwym czasie”;
• 1 Tymoteusza rozdział 4 werset 10: „Właśnie nad tym trudzimy się i o to walczymy, ponieważ złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który jest Zbawicielem wszystkich ludzi, a zwłaszcza tych, którzy wierzą”;
• ewangelia Jana rozdział 1 werset 29: „Następnego dnia, gdy Jan zobaczył zbliżającego się Jezusa, oświadczył: ‚Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata’”;
• ewangelia Jana rozdział 3 werset 17: „Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby wydał On na świat wyrok, lecz aby świat został przez Niego zbawiony”;
• Hebrajczyków rozdział 2 werset 9: „Widzimy raczej Tego, który na chwilę został uczyniony mniejszym od aniołów — Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci — po to, by móc z łaski Bożej zakosztować śmierci za każdego”;
• 1 Jana rozdział 2 werset 2: „On jest przebłaganiem za nasze grzechy. Lecz nie tylko za nasze. Również za grzechy całego świata”.

Wtedy gdy niektóre z tych wersetów mówią o zbawieniu wszystkich, nie dotyczą one wiecznego zbawienia, lecz zbawienia przez śmierć Chrystusa od wyroku śmierci nałożonego na wszystkich za grzech Adama. W ten sposób wersety te dowodzą, że wszyscy, którzy w tym życiu nie zostali uwolnieni od Adamowego wyroku śmierci, dzięki ofierze Chrystusa będą od niego uwolnieni w przyszłym życiu; a skoro wyrok ten przynosi śmierć, uwolnienie od niego oznacza wzbudzenie z martwych w stanie wolnym od tego wyroku. Uwolnienie od tego wyroku jest niezbędne, aby móc skorzystać ze sposobności zbawienia, gdyż tak długo, jak długo ktoś znajduje się pod wyrokiem śmierci, nie może on uzyskać wiecznego życia.