Wiele fragmentów Pisma Świętego rozwija Bożą, potwierdzoną przysięgą, obietnicę daną Abrahamowi, mówiącą, że kiedyś przez Jezusa i Jego wiernych naśladowców błogosławione będą wszystkie rodziny, rodzaje i narody ziemi. Dowodzą one, że dla tych, którzy zmarli bez takiej sposobności, możliwość zdobycia zbawienia jeszcze nadejdzie.

• I tak, między innymi:
  Izajasza rozdział 60 wersety 14 i 15: „(14) I pójdą do ciebie z pokłonem synowie twoich ciemięzców, i padną do twoich stóp wszyscy, co tobą wzgardzili. I nazwą cię Miastem Pana, Syjonem Świętego Izraela. (15) Za to, iż byłoś opuszczone, znienawidzone i bez przechodniów, uczynię cię wiekuistą chlubą, rozradowaniem wszystkich pokoleń” – zapewnia nas, że wszyscy ci, których szatan zaślepił tak, że nienawidzili i prześladowali prawdziwy lud Boży (Syjon), uznają go w czasie Tysiąclecia i będą przez niego wielce błogosławieni i pocieszeni.
• Także Izajasza rozdział 29 wersety 18 i 24: „(18) W owym dniu głusi będą słyszeć słowa księgi, a oczy ślepych z mroku i z ciemności będą widzieć, (24) Ci, którzy duchowo błądzili, nabiorą rozumu, a ci, którzy szemrali, przyjmą pouczenie.” – zapewnia nas, że ci, których oczy i uszy zrozumienia szatan zamknął w tym życiu, w Tysiącleciu zrozumieją Słowo Boże, przez co otrzymają możliwość zbawienia.
• Izajasza rozdział 35 wersety 5 i 6 mówi o tym samym: „(5) Wtedy przejrzą oczy niewidomych, otworzą się uszy głuchych. (6) Wtedy kulawy wyskoczy jak jeleń, a język niemych przemówi radośnie. Wody wytrysną na pustyni i strumienie na suchym stepie”; werset 10 („Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie”) powiada natomiast, że powrócą (z grobu) i przyjdą do Syjonu (Chrystusa i Kościoła, dawców błogosławieństw jako Nasienie/Potomstwo Abrahama) i doznają licznych łask.
• Ewangelia Łukasza rozdział 2 werset 10: „I rzekł do nich Anioł: Nie bójcie się; bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie wszystkiemu ludowi” – zapewnia, że radosna nowina – Ewangelia – będzie wszystkiemu ludowi; wiemy jednak, że jak dotąd nie wszyscy usłyszeli o tej wielkiej radosnej nowinie; w istocie znaczna większość umarła bez tej radości, a więc musi otrzymać ją po tym życiu.
• 1 Tymoteusza rozdział 2 werset 4: „który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy” zapewnia nas, że Bóg jest zdecydowany (Izajasza rozdział 46 werset 10: „Ja od początku zwiastowałem to, co będzie, i z dawna to, co jeszcze się nie stało. Ja wypowiadam swój zamysł, i spełnia się on, i dokonuję wszystkiego, czego chcę”) zbawić wszystkich (spod wyroku Adamowego) i doprowadzić do poznania prawdy, co oczywiście oznacza, że ci, którzy zakończyli to życie bez uwolnienia spod wyroku Adamowego, pewnego dnia zostaną spod niego wyzwoleni; że ci, którzy umarli bez znajomości prawdy, pewnego dnia ją otrzymają.

A zatem danie przez Boga owej wielkiej obietnicy – potwierdzonej przysięgą – którą rozwinął przy pomocy wielu innych obietnic, dowodzi, że jest nadzieja dla tych nie zbawionych zmarłych, którzy nie mieli możliwości zbawienia w tym życiu. Ta potwierdzona przysięgą obietnica jest największym biblijnym dowodem nadziei dla niezbawionych zmarłych.